Engelli babanın dramı yürek burkuyor

Maddi sıkıntılar nedeniyle eşi tarafından terk edilerek kaderine mahkum bırakılan engelli baba, sokaklarda yatıp kalkıyor. Daha önceden Şanlıurfa'nın Suruç ilçesinde 3 çocuğu ile beraber yaşayan İbrahim Polat, maddi sıkıntıları nedeniyle 2008 yılında eşi tarafından terk edildi. Yapayalnız hayata tutunma mücadelesi veren Polat, 2010 yılında Adana'da geçirdiği trafik kazası sonucu Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne kaldırıldı. 105 gün sonra gözlerini hastane odasında açan Polat, geçirdiği kazada sol bacağını kaybetti. Tekerlekli sandalyesiyle sokaklarda 2 yıl tek ayağıyla yaşam mücadelesi veren Polat, enfeksiyon kapması nedeniyle yaklaşık 20 gün önce sağ ayağının da kesildiğini söyledi. Hayat hikayesini anlatırken göz yaşlarını tutamayan engelli baba İbrahim Polat, "Arkası olan, adamı olan bir şeylerin sahibi oluyor. Ben bugüne kadar bir şeyin sahibi olamadım. Engelliyim ve kalacak yerim yok. Bu nedenle sokaklarda kalıyorum. 2008 yılında eşim çocuklarımla beraber evi terk etti. 4 yılı aşkın bir süredir sokaklarda yatıp kalkıyorum. Kış gelince yağmur altında kar altında kalıyor, çoğu zaman da işyeri saçaklarının altında ıslanmamaya gayret gösteriyorum. Yetkililerimizden sadece sıcak bir yuva istedim. Ben dilenci değilim parada mülkte gözüm yok. Yetkililerimizin ne kadar kapılarını da çalsam sürekli söz verdiler yapacaklarını söylediler, geri çevirdiler. Sözünde durmayan yetkililerin ayıbı, utanmıyorlarsa yapacak bir şey yok. Ben burada sokaklarda yatıp kalkarken onlar sıcak yuvalarında yatabiliyorlarsa, onları ben Allah'a havale ediyor, diyecek başka bir şey bulamıyorum. Yaklaşık bir haftadır Adıyaman'a geldim. İl il dolaşıyorum, defalarca Ankara'ya gidip vekillerimize sıkıntılarımızı dile getirdim. TBMM'ye girdiğimde derdimi anlatmak istediğim vekiller bana para uzattı. Ben dilenci değilim o niyetle oraya gitmedim. Bana para uzattıkları zaman defalarca tersledim ve sayın vekilim ben sizden para dilenmeye gelmedim ben 2008'den beri çocuğumu kaybettim. Sizler de babasınız sizler de annesiniz bir insanın çoluk çocuğunu kaybetmesi ne demektir dediğimde kafalarını öne eğdiler" ifadelerini kullandı.

İbrahim Polat, "Şanlıurfa Valisi defalarca söz verip çocuklarının üstüne yemin etti. Yeminleri de sözleri de boş çıktı. Bugüne kadar ilk ben 2002'de Şanlıurfa'da ev için başvurduğumda bizim Şanlıurfa'nın valileri kaymakamları bana namus sözü verdiler ama sözlerinde durmadılar. Galiba karşılarında bir özürlü gördüklerinden dolayı insan yerine koymadılar. Biz özürlüyüz kardeşim biz insan değil miyiz? Hayvan mıyız kardeşim? Hani bu özürlülerimize destek çıkıyorlardı. Koltuklarında sıcak sıcak yatıp bana bir şey olmaz diyen yetkililer unutmayın ki bu dünya fani sizlerin de bir gün ne hale geleceğiniz belli değil" diyerek gözyaşlarına boğuldu.