'Sendikal Örgütlenmenin Bedeli: İşten Atılmak'

Türk-İş tarafından hazırlanan raporda, 2003-2005 yılları arasında, Türk-İş'e bağlı sendikalara üye oldukları gerekçesiyle 15 bin 531 işçinin işten çıkarıldığı bildirildi.

Türk-İş, kendisine bağlı sendikaların örgütlenme nedeniyle karşılaştıkları sorunlar ve işten atılmalar konusunda "Türkiye'de Sendikal Örgütlenmenin Bedeli: İşten Atılmak" adlı bir rapor hazırladı.

Rapora göre, 2003-2005 yılları arasında, Türk-İş'e bağlı sendikalara üye oldukları gerekçesiyle toplam 15 bin 531 işçi işten atıldı.
Raporda, sendika üyeliği nedeniyle işten atılmaların yanı sıra, örgütlenme sürecinde yaygın olarak karşılaşılan bir diğer olumsuz uygulamanın da "işçilerin işten atılmamaları karşılığında sendikadan istifaya zorlanmaları" olduğu kaydedildi.

Raporda, aynı süreçte TEKSİF'den 1090, Selüloz-İş'ten 808, Basın-İş'den 187, Çimse-İş'ten 1722, Türk Metal'den 100, Yol-İş'ten 70 olmak üzere, toplam 3 bin 977 işçinin istifa ettiğine dikkat çekildi.

Raporda, Türkiye'de örgütlenme ve toplu pazarlık hakları konusunda yasal bir çerçeve bulunsa bile, çoğu zaman bu hakların kağıt üzerinde kaldığı ifade edildi.
Yeni örgütlenme faaliyetlerinin büyük bir çoğunluğunun, istifa veya işten çıkarmalarla sona erdirildiği, örgütlenmeye öncülük eden işçilerin, aynı işkolunda tekrar iş bulamadığı ifade edilen raporda, toplu iş sözleşmesi sırasındaki yetki sürecinin uzunluğu ve işverenlerin yetki itirazlarının örgütlenmeyi engellediği kaydedildi.
Mevcut yasaların, örgütlenen işçileri yeteri kadar korumadığı savunulan raporda, sendikal nedenlerle işten çıkarmalarda, işe iade kararlarının tazminata çevrilmemesi istendi.