Başbakan: Akif şiiriyle 'kaynana zırıltısı'nı susturdum
Başbakanlık görevine başlamadan önce okuduğu bir şiir yüzünden 4 ayı demir parmaklıklar arkasında geçirecek kadar şiir meraklısı olan Tayyip Erdoğan'ın bu sevgisi çocukluk ve ilk gençlik yıllarına kadar uzanıyor. İmam Hatip yıllarında şiir okuma yarışmalarında birincilikler kazanan Erdoğan, İstiklal Şairi Mehmet Akif Ersoy'u anma gecesinde ilginç bir anısını anlattı. AK Partili gençlerle sohbet eden Erdoğan, şiir okuma yarışmasında rakiplerinin yanısıra o dönemde çok gürültülü ses çıkartan ve "kaynana zırıltısı" adı ve-rilen aletle de mücadele ettiğini, ama birinciliği kimseye kaptırmadığını söyledi:
"Liselerarası şiir okuma yarışması var. Elemelere 3 arkadaş kaldık. Ben Akif'in şiiriyle, diğer iki arkadaşım da Necip Fazıl Kısakürek ve Yahya Kemal'in şiirleriyle katıldılar. Bizim okulun öğrencileri, şiir okuma yarışması ye-rine liselerarası güreş şampiyonası vardı, oraya gitmeyi tercih etmişler. Biz koskoca salonda üç arkadaşla yalnız kaldık. Kaynanalardan özür diliyorum ama o aletin adı öyle, onu çaldıkça çalıyorlar, susmak da bilmiyor. Jüri de çok saygın isimlerden oluşuyor. Ben bir türlü şiire başlayamıyorum. Sonra mikrofonu yere bıraktım ve şiirimi okumaya başladım. 'Zulmü alkışlayamam' şiirini okudum. Herkes sustu ve okumamı tamamladım. Şiir bittiğinde kaynana zırıltısı yerini alkışlara bıraktı ve yarışmayı kazandım."
SALONDA ALKIŞ TUFANI
Erdoğan, daha sonra Ak Partili gençlere "zulmü alkışlayamam" şiirini okuyunca bu kez de Ostim Leyla Gencer Salonu alkışlarla inledi. Erdoğan, sözlerini partili gençlere Akif'in yön verdiği şekilde olmaları dileği ve bir şiirinin son satırı olan "adam ol ırkına çek" sözleriyle tamamladı.
İşte o şiir
Zulmü alkışlayamam, zâlimi asla sevemem;
Gelenin keyfi için geçmişe kalkıp sövemem.
Biri ecdâdıma saldırdı mı, hattâ boğarım!..
- Boğamazsın ki!
- Hiç olmazsa yanımdan koğarım.
Üç buçuk soysuzun ardında zağarlık yapamam;
Hele hak nâmına haksızlığa ölsem tapamam.
Doğduğumdan beridir âşıkım istiklâle,
Bana hiç tasmalık etmiş değil altın lâle!
Yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum?
Kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!
Kanayan bir yara gördüm mü yanar tâ ciğerim,
Onu dindirmek için kamçı yerim, çifte yerim!
Adam aldırma da geç git, diyemem aldırırım.
Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım!
Zalimin hasmıyım amma severim mazlumu...
İrticâın şu sizin lehçede ma'nâsı bu mu?