Havadaki vurucu taktikler

Bahar Kalkanı Harekatı'nda en büyük başarı girilemez denilen İdlib hava sahasında kontrolün sağlanması oldu. Hava engeli bir dizi taktik hamle ile aşıldı. Operasyon için tüm planlarını yapan TSK 34 askerimizin şehit edilmesinden sonra harekete geçti. Bu andan itibaren de ilk hedef rejimin hava savunma füze sistemleri, havaalanları, uçak ve helikopter pistleri oldu. Yoğun ateş altında alınan rejim unsurları hareketsiz kılınarak hava gücü üstünlüğü elinden alındı.

ÖNCE KÖRELTTİ, SONRA VURDU

İdlib'de hava engelini aşan strateji aşama aşama şöyle uygulamaya konuldu: Rejimin aktif haldeki hava savunma sistemleri, milli sistemlerin katkısıyla 'elektronik harp' ile köreltildi, SİHA ile etkili şekilde vuruldu. Rus menşeili SU-17 (BUK) ve SU-22 (PANSTİR S-1) aktif haldeyken avlandı. Uçak, tank ve helikopterleri körelten Koral, harekata katkı sağladığı gibi olası zayiatın da önüne geçti. Mobil elektronik taarruz sistemi Milkar 3A3 de devreye alındı. Düşmanın haberleşmesi engellendi. İdlib harekatı öncesi bölgeye ilk konuşlanan HİK uçağının radar istihbaratı F-16 savaş uçaklarının görevlerini güvenle yerine getirmesini sağladı. İki SU-24 uçağının düşürüldüğü harekatta ise F-16 radar kapattı, HİK uçağının radar paylaşımı ve yönlendirmesiyle görünmez olup rejimin taarruz uçaklarını vurdu.

UÇAK KALDIRAMADI

Rejimin bölgedeki askeri hava üsleri de ilk hedefler arasında yer aldı. Neyrab Askeri Havaalanı kullanılamaz hale getirilirken, Tel Rıfat bölgesindeki Minnag hava üssü, Halep yakınlarındaki Kuveyres hava üssünün etkili şekilde vurulması sonucu rejim bir süre uçak kaldırmakta zorlandı. Havadaki helikopter, İHA ve alçak irtifadan uçan jetler de, alçak irtifa hava savunma silahlarıyla (MANPAD) vuruldu. Bölgede alçak irtifa hava savunma ihtiyacını kaideye monteli Stinger sistemi Atılgan giderdi.

Kıymet Sezer