İnsan Iq'su 18-25 yaş arasında 'pik' yapıyor
- İnsan vücudundaki her organ ve organ sisteminin maksimum performansa ulaşma yaşının farklı olduğu bildirildi.
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Antropoloji Bölümü Fizik Antropoloji Ana Bilim Dalı Başkanı Prof. Dr. Galip Akın, her insanın genetik yapısı ve çevresel koşulları farklı olduğu için yaşlanma özelliklerinin de farklı olabileceğine işaret etti.
Hatta aynı insanın vücudundaki farklı doku, organ ve organ sistemlerinin farklı biçimde yenilenebildiklerini ve maksimum güce ulaşabildikleri dönemin farklı olduğunu gördüklerini anlatan Prof. Dr. Akın, "İnsan yaşamı ve vücudu dikkatle izlendiğinde her organ ve organ sisteminin maksimum performansa ulaşma yaşının farklı olduğunu görüyoruz. Biz buna, 'pik yapabildikleri' dönem diyoruz." diye konuştu.
Akın, solunuma neden olan akciğer alveollerinin sayısının, doğumda 20 milyon iken 8 yaşında 30 milyona ulaştığı ve daha sonra artık sabitlendiği örneğini vererek, doku, organ ve organ sistemlerinin "pik" noktalarını şöyle özetledi:
"Görme keskinliği 18 yaşlarında, böbreklerin performansı ve büyük atardamarların elastikiyeti 20'li yaşlarda en yüksek değerine ulaşır. İnsanın IQ'su yani zeka düzeyi, 18-25 yaşlarında en üst düzeye ulaşır, sonra yavaş yavaş düşmeye başlar. Kas kitlesi ve kas kuvveti en yüksek değerine 25 yaşında ulaşır. Kadın ve erkeklerde kemik kitlesinin en yüksek değerine ulaştığı yaş, yani pik yaptığı yaş ise 30'lu yaşlardır. Sonra bu giderek azalmaya başlar. Örneğin kadınlar 70 yaşına gelinceye kadar, 20 yaşındaki kalsiyum miktarının yüzde 40'ını, erkekler yüzde 24'ünü kaybeder."
KAS GÜCÜ, YAŞ İLERLEDİKÇE GERİLER
Cumhuriyet Üniversitesi'nde çok sayıda bilim adamının katılımıyla 7 Mayısta düzenlenen, "5. Ulusal Yaşlılık Kongresi"ne de katılan Akın, diğer taraftan kasların, kas gücü bakımından gerçekten önemli olduğunu vurgulayarak şöyle devam etti:
"Çünkü kas gücü yaş ilerledikçe azalmaya başlar. Öyle ki 70'li yaşların sonuna doğru kas gücünde yüzde 40'lara varan oranda düşmeler görülür. Onun için yaşlılara baktığınız zaman en büyük problem yürüme, dengede durma gibi aktivitelerde olduğunu görüyoruz. Çünkü tüm sistem ve dokularda belirli oranda fonksiyonlarında gerilemeler görülüyor. Buna bağlı olarak da denge kayıpları yaşanıyor. Örneğin bir çocuk günde 10 defa düşer, tekrar kalkar, ona bir şey olmazken bir yaşlının, hele osteoporoz dediğimiz bir kemik erimesi rahatsızlığına yakalanmış bir kişinin düşmesi demek onun ölüme kadar gidebileceği anlamına gelir. Çünkü kemikleri artık kırılgan hale gelmiştir. Düştüğü zaman kemikleri kırılır, hareketsizleşir, hatta bu kemiklerin iyileşmesi uzun zaman alır."