Danıştay, din görevlilerinin SHÇEK'te yönetici olamayacağına karar verdi

T.C.

DANIŞTAY

BEŞİNCİ DAİRE

Esas No: 2010/4944

Davacı ve Yürütmenin Durdurulmasını isteyen: Sağlık ve Sosyal Hizmet Emekçileri Sendikası

Vekili : Av. Öztürk Türkdoğan, Necatibey Cad. No:82/13 - Kızılay/ANKARA

Davalı : Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü / ANKARA

Davanın Özeti: Davacı Sendikanın, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü Personeli Görevde Yükselme Ve Unvan Değişikliği Yönetmeliğinin, 26.7.2010 günlü, 27653 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yönetmelik ile değişik 6. maddesinin birinci fıkrasının (g) bendinin (1) numaralı alt bendi ile (h) bendinin (1) numaralı alt bendinde ve yine aynı Yönetmelik ile değişik 8. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde geçen " .. din görevlisi. .. " ibarelerinin iptali ve yürütmenin durdurulması isteminden ibarettir.

Danıştay Tetkik Hakimi: Metin Gökdemir

Düşüncesi: Yürütmenin durdurulması isteminin kabulü gerektiği düşünülmüştür.

Danıştay Savcısı: Metin Gürz

Düşüncesi: Dava, 20.9.2005 tarih ve 25942 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak, yürürlüğe giren Sosyal Hizmetler Kurumu Genel Müdürlüğü Personeli Görevde Yükselme ve Unvan Değişikliği Yönetmeliğinin 26.7.2010 tarih ve 27653 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yönetmelik ile değişik 6. maddesinin 1. fıkrası g bendinin (1) numaralı alt bendi ile h bendinin (1) numaralı alt bendinde ve 8. maddesinin 1fıkrasl b bendinin (1) numaralı alt bendinde yer alan" din görevlisi" ibaresinin iptali ile yürütmesinin durdurulması istenilmektedir.

15.3.1999 tarihli ve 99/12647 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Görevde Yükselme ve Unvan Değişikliği Esaslarına Dair Genel Yönetmeliğin 1. maddesinde, bu Yönetmeliğin amacının, liyakat ve kariyer ilkeleri çerçevesinde, hizmet gerekleri ve personel planlaması esas alınarak, Devlet memurları ile 22/1/1990 tarihli ve 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamındaki kamu iktisadi teşebbüslerinde görev yapan sözleşmeli personelin görevde yükselme ve unvan değişikliklerine ilişkin usul ve esasları belirlemek olduğu, 2. maddesinin 1. fıkrası (a) bendinde ise, bu Yönetmeliğin, özel kanunlardaki düzenlemeler saklı kalmak kaydıyla; 18/7/1984 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) ve (III) sayılı cetvellerde yer alan kadrolarda istihdam edilen personelin, müdür ve daha alt görevlere yapılacak görevde yükselme mahiyetindeki asaleten atamaları ile en az ortaöğretim düzeyinde mesleki veya teknik eğitim sonucu ihraz edilen unvanlara ilişkin unvan değişikliği mahiyetindeki asaleten atamaları hakkında uygulanacağı kurala bağlandıktan sonra, 15. maddesinde, kurumların, bu Yönetmeliğin kapsamına giren görevlere atanacaklarda aranacak öğrenim düzeyi ile hizmet süresi, alt görevlerde bulunma süresi sicil ve disipline ilişkin şartlar ile bunlar için verilecek görevde yükselme eğitiminin ilanı, şekli, süresi, konuları, ağırlıkları ve kapsama dahil edilecek diğer unvanlar ve bunlara ilişkin seçme kriterlerini, yapılacak sınavlara ilişkin usul ve esaslar ile bu konulara ilişkin diğer hususları Devlet Personel Başkanlığının olumlu görüşünü alarak çıkaracakları yönetmelikle düzenleyecekleri kuralına yer verilmiştir.

Bu kurala dayanılarak 20.9.2005 tarih ve 25942 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve yürürlüğe giren Sosyal Hizmetler Kurumu Genel Müdürlüğü Personeli Görevde Yükselme ve Unvan Değişikliği Yönetmeliğinin 26.7.2010 tarih ve 27653 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yönetmelik ile değişik 6. maddesinin 1. fıkrası g bendinin (1) numaralı alt bendi ile h bendinin (1) numaralı alt bendinde ve 8. maddesinin 1. fıkrası b bendinin (1) numaralı alt bendinde sınava tabi olmadan görevde yükselme suretiyle ve görevde yükselme sınavı sonucunda sırasıyla, sosyal hizmetler il müdürü, il müdür yardımcısı ve kuruluş müdürü kadrosuna atanabilmek için gerekli koşullar arasında din görevlisi olarak görev yapılması koşuluna da yer verilmiştir.

2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kurumu Kanununun 1. maddesinde, bu Kanunun amacının: korunmaya, bakıma veya yardıma muhtaç aile, çocuk, sakat, yaşlı ve diğer kişil~re götürülen sosyal hizmetlere ve bu hizmetleri yürütmek üzere kurulan teşkilatın kuruluş, görev, yetki ve sorumluluklar ile faaliyet ve gelirlerine ait esas ve usulleri düzenlemek olduğu hükmüne yer ve;-ildikten sonra 3. maddesinde, sosyal hizmetler; kişi ve ailelerin kendi bünye ve çevre şartlarından doğan veya kontrolleri dışında oluşan maddi, manevi ve sosyal yoksunluklarının giderilmesine ve ihtiyaçlarının karşılanmasına, sosyal sorunlarının önlenmesi ve çözümlenmesine yardımcı olunmasını ve hayat standartlarının iyileştirilmesi ve yükseltilmesini amaçlayan sistemli ve programlı hizmetler bütünü olarak tanımlandıktan sonra, aynı maddenin (f) bendinde, sosyal hizmet kuruluşları sayılarak ayrıca işlevsel tanımları yapılmıştır.

Aynı yasanın 4. maddesinde sosyal hizmetlere ilişkin genel esaslar belirlenmiş, 5. maddesinde de, dördüncü maddede belirtilen genel esaslar içinde bu Kanunla verilen görevleri yapmak üzere Sosyal Hizmetler Danışma Kurulu ile Başbakanlığa bağlı kamu tüzelkişiliğine sahip katma bütçeli Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü kurulduğu hükmüne yer verildikten sonra, 9. maddesinde kurumun görevleri sayılmış, 12. maddesinde ise, kurumun taşra teşkilatı; il sosyal hizmetler kurulu, il sosyal hizmetler müdürlükleri, ihtiyaç duyulan ilçelerde kurulacak ilçe sosyal hizmetler müdürlükleri ve sosyal hizmet kuruluşları olarak belirlenmiştir.

Yasayla kamu hizmeti olarak tanımlanan hizmetlerin yürütülmesi ile görevlendirilen kamu kurum ve kuruluşlarının yüklendikleri kamu hizmetlerini gördürdükleri personelin nitelikleri ile ürettikleri kamu hizmeti kalitesi arasında doğrusal bir ilişki bulunmaktadır. Yönetici unvanındaki personelin ise, yürütülen kamu hizmetinin farklı hizmet alanlarından oluştuğu da dikkate alındığında, bu hizmet alanları arasında işbirliği ve organizasyonu sağlayabilecek profesyonel donanıma sahip olmaları gerekmektedir. Bu itibarla, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumunun 2828 sayılı Yasada belirlenen görevlerinin birden fazla kamu hizmet alanlarından ve farklı teknik uzmanlık konularından oluşması nedeniyle Kurumun yönetici kadrolarına yapılacak atamalarda, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu tarafından yürütülen hizmet alanlarıyla ilgili eğitim programlarından mezun olan ve kurumun yürüttüğü ana hizmet alanlarında görev yapan ve farklı hizmet alanları arasında işbirliği ve organizasyonu sağlayabilecek profesyonel donanıma sahip personelin esas alınması gerektiği açıktır.

Bu durumda, her ne kadar, Kurumun kadro cetvellerinde din görevlisi kadrosuna yer verilmiş ise de, bu görevlilerce üretilen hizmetlerin Kurumun yüklendiği ve yürüttüğü ana hizmet alanlarından olmaması nedeniyle din görevlisi kadrolarında bulunan kurum personelinin sınava tabi olmadan görevde yükselme suretiyle ve görevde yükselme sınavı sonucunda sosyal hizmetler il müdürü, il müdür yardımcısı ve kuruluş müdürü kadrosuna atanmasına olanak sağlayan dava konusu Yönetmelik hükümlerinde hizmet gereklerine uyarlık bulunmamıştır.

Açıklanan nedenlerle, yürütmenin durdurulması isteminin kabulü ile 2577 sayılı i d,a ri Yargılama Usulü Kanunu'nun 4001 sayılı Yasa ile değişik 27. maddesinin 2. fıkrasında öngörülen koşullar gerçekleşmiş olduğundan, 20.9.2005 tarih ve 25942 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak, yürürlüğe giren Sosyal Hizmetler Kurumu Genel Müdürlüğü Personeli Görevde Yükselme ve Unvan Değişikliği Yönetmeliğinin 26.7.2010 tarih ve 27653 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yönetmelik ile değişik 6. maddesinin 1. fıkrası g bendinin (1) numaralı alt bendi ile h bendinin (1) numaralı alt bendinde ve 8. maddesinin 1 fıkrası b bendinin (1) numaralı alt bendinde yer alan" din görevlisi" ibaresinin yürütmesinin durdurulmasına karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Beşinci Dairesi'nce işin gereği düşünüldü:

Dava, davacı Sendika tarafından, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü Personeli Görevde Yükselme Ve Unvan Değişikliği Yönetmeliğinin, 26.7.2010 günlü, 27653 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yönetmelik ile değişik 6. maddesinin birinci fıkrasının (g) bendinin (1) numaralı alt bendi ile (h) bendinin (1) numaralı alt bendinde ve yine aynı Yönetmelik ile değişik 8. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde geçen" ... din görevlisi. .. " ibarelerinin iptali ve yürütmenin durdurulması istemiyle açılmıştır.

Amacı, 1. maddesinde, liyakat ve kariyer ilkeleri çerçevesinde, hizmet gerekleri ve personel planlaması esas alınarak, Devlet memurları ile 8/6/1984 tarihli ve 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamındaki kamu iktisadi teşebbüslerinde görev yapan sözleşmeli personelin görevde yükselme ve unvan değişikliklerine ilişkin usul ve esasları belirlemek şeklinde ifade edilen, Kamu Kurum Ve Kuruluşlarında Görevde. Yükselme ve Unvan Değişikliği Esaslarına Dair Genel Yönetmelik, 18.4.1999 günlü, 23670 sayıl Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

Genel Yönetmeliğin 15. maddesinin birinci fıkrasında, kurumların, bu Yönetmelik kapsamına giren görevlere atanacaklarda aranacak öğrenim düzeyi ile hizmet süresi, alt görevlerde bulunma süresi ve disipline ilişkin şartlar ile bunlar için verilecek görevde yükselme eğitiminin ilanı, şekli, süresi, konuları, ağırlıkları ve kapsama dahil edilecek diğer unvanlar ve bunlara ilişkin seçme kriterlerini, yapılacak sınavlara ilişkin usul ve esaslar ile bu konulara ilişkin diğer hususları Devlet Personel Başkanlığının olumlu görüşünü alarak çıkaracakları yönetmelikle düzenleyecekleri hükme bağlanmıştır.

Böylece kurumlara, görevde yükselmeye tabi görevlere atanacaklarda aranacak alt görevleri ve bu alt görevlerde bulunma sürelerini çıkaracakları yönetmeliklerle belirleme yetkisi verilmiştir.

Kurumların, yüklenmiş oldukları kamu hizmetinin ve yükselmeye tabi görevin niteliği dikkate alınmak suretiyle, yükselinecek görev için en uygun alt görevleri belirlemeleri hizmet gereğidir.

Yukarıda belirtilen Genel Yönetmelik uyarınca hazırlanan Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü Personeli Görevde Yükselme ve Unvan Değişikliği Yönetmeliği, 20.9.2005 günlü, 25942 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir.

Anılan Yönetmeliğin 6. maddenin (g) bendinin (1) numaralı alt bendinde il müdürü kadrosuna; (h) bendinin (1) numaralı alt bendinde ii müdür yardımcısı kadrosuna; 8. maddesinin (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde ise kuruluş müdürü kadrosuna atanabilmek için bulunulması gereken alt görevler sayılmıştır.

26.7.2010 günlü, 27653 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan Yönetmelik ile Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü Personeli Görevde Yükselme Ve Unvan Değişikliği Yönetmeliğinde görülmekte olan davaya konusu edilen değişiklik yapılmıştır. Söz konusu değişiklik ile il müdürü, il müdür yardımcısı ve kuruluş müdürü kadrolarına atanabilmek için bulunulması gereken alt görevlere din görevlisi kadrosu da eklenmiştir.

2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunun 3. maddesinde, sosyal hizmetler; kişi ve ailelerin kendi bünye ve çevre şartlarından doğan veya kontrolleri dışında oluşan maddi, manevi ve sosyal yoksunluklarının giderilmesine ve ihtiyaçlarının karşılanmasına, sosyal sorunlarının önlenmesi ve çözümlenmesine yardımcı olunmasını ve hayat standartlarının iyileştirilmesi ve yükseltilmesini amaçlayan sistemli ve programlı hizmetler bütünü olarak tanımlanmış; 9. maddesinde Kurumun görevleri sayılmıştır. Böylece, nitelikli bir yaşam sürdürmekte güçlük çeken birey ve grupların; maddi, manevi ve sosyal yoksunluklarının giderilmesini ve ihtiyaçlarının karşılanmasını, sosyal sorunlarının önlenmesini ve çözümlenmesine yardımcı olunmasını ve hayat standartlarının iyileştirilmesini amaçlayan hizmetlerin yürütülmesi bir kamu görevi olarak davalı idareye yüklenmiştir. 2828 sayılı Kanun ile davalı idareye yüklenmiş olan kamu hizmetinin yürütümünde görev alacak yönetici kadrolarına yapılacak görevde yükselme niteliğindeki atamalarda, idarenin ana hizmet alanlarında görev yapmış ve böylece söz konusu hizmet alanlarıyla ilgili yeterli tecrübe ve bilgi birikimini edinmiş personelin dikkate alınması, kamu yararı ve hizmet gereğidir.

Bu durumda, din görevlilerince üretilen hizmet davalı idarenin ana hizmet alanlarıyla ilgili olmadığından, din görevlisi kadrolarında bulunan personelin görevde yükselme suretiyle il müdürü, il müdür yardımcısı ve kuruluş müdürü kadrosuna atanmasına olanak sağlayan dava konusu Yönetmelik hükümlerinde kamu yararı ve hizmet gerekleri açısından hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Açıklanan nedenlerle, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü Personeli Görevde Yükselme Ve Unvan Değişikliği Yönetmeliğinin, 26.7.2010 günlü, 27653 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Yönetmelik ile değişik 6. maddesinin birinci fıkrasının (g) bendinin (1) numaralı alt bendi ile (h) bendinin (1) numaralı alt bendinde ve yine aynı Yönetmelik ile değişik 8. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendinde geçen " .. din görevlisi ..." ibarelerinin, 2577 sayılı idari Yargılama Usulü Kanununun 27. maddesindeki koşullar gerçekleşmiş bulunduğundan yürütülmesinin durdurulmasına, kararın tebliğini izleyen günden itibaren 7 (yedi) gün içinde Danıştay idari Dava Daireleri Kuruluna itiraz yolu açık olmak üzere, 25.11.2010 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

Başkan Üye Üye Üye Üye