Mülkiye Kolej İmam Hatip

Canan Barlas/Bugün

Türk siyasetinde önemli okullar oldular. Bir dönem siyasette Mülkiyeliler gündemdeydi. Sonra Robert Koleji iki Başbakan çıkardı. Kolejliler Tansu Çiller'e sahip çıkmak istemediler. Bir kadın oluşu mektepli olmasının bile önüne geçti. Zira Çiller, dönemin atılan çamurlarından sonuç olarak hiç nasibini almadı. Yüce Divan'da falan gezinmiyor. Mülkiye'den de çok kıymetli siyasetçiler çıktı. Ama son sahnede bir "Yüce Divanlı" var.

Gelelim İmam Hatipliler'e... Bunları laikçi kesime anlatmak çok zor. Hâlâ şuuraltlarının farklı olduğu şüpheleri hâkim. Peki ölçümler Batı'dan geliyorsa ve bu adamlar Batılı gibi yaşam için böylesine koşuşturuyorlarsa, şuuraltları ne yapabilecek? Ve halkın oyları yapılan araştırmalarda düşmüyor. Yer yer arttığı söylenebilir. Gelelim eğitime... Eğitim toplumların yaşamında çok önemli. Ama toplumsal olaylar öngörülemiyor. Türkiye öyle bir soygun döneminden yorgun ve bitik çıkıyor ki, kurtuluş global dünyaya ayak uydurmaktan, ittifaklardan geçiyor. Siyasetçiler bu eğitimi almamış olsalar da, gerçeğin peşine düşüyorlar. Halk çocukları, özellikle İmam Hatipliler iktidara gelince değişim ters yöne gidiyor. İmam Hatipliler hızlı değişiyor, ama diğerleri bu hızı göremiyor. Ve onlara zenci muamelesi yapar gibi, AB'liliği onların getirmesine izin vermek istemiyorlar.

İşler yürüyüp gidiyor. Enflasyon düşüyor, eğitimde reformlar yapılıyor, adam başına millgelir yükseliyor, işsizliğin ucundan tutuluyor. Nafile "bunların şuuraltı başkadır" sürüyor. Siyasette İmam Hatipliler'in sosyolojik devinimleri sosyologların çoktan beri konuları arasında. Ancak toplumu aydınlatması gereken medya, kendi çıkarlarını kolladığı için, bugünkü Başbakan'ın şiir okumasından dolayı hapse düşmesini alkışladı. Neyse ki şimdi işler değişince Başbakan'ı da alkışlıyorlar. Ama yanlış bilgilendirdikleri kamuoyunun bir kesimini doğru bilgilendirmek kolay olmuyor.