Türkiye'de en çok hangi alanda eleman sıkıntısı var?

Hugent'a göre, eleman sıkıntısı en çok firmaların teknik pozisyonlarında yaşanıyor. Türkiye'de halen teknik pozisyonlar için yabancı dil bilen deneyimli personel bulmak zor. Bu sorunu en fazla yaşanan sektörler ise; endüstriye yönelik faaliyet gösterenler.

Türkiye'de hala teknik pozisyonlar için kalifiye personel bulma sıkıntısı var. Dolayısıyla makine, elektrik-elektronik, endüstriye yönelik sektörlerde özellikle yabancı dil bilen personel bulmak oldukça zor.

Hugent İK Satış Direktörü Çağlan Ünal Üzümcü, Türkiye'de başta enerji sektörü olmak üzere, perakende ve çağrı merkezlerinde personel bulma sorununun çok daha fazla hissedildiğini belirtiyor ve ekliyor; “Enerji sektörü ise Türkiye için hala yeni kabul edilebilen bir sektör. Bu sektörlerde de deneyimli personel sayısı çok az. Bu nedenle olası bir personel arayışında şirketlerin çok fazla bir seçeneği olmuyor. Bunların dışında yüksek turnover(sirkülasyon) sebebiyle her zaman sıkıntı yaşayan diğer sektörler ise perakende ve çağrı merkezleri.”

Ara Kademede Çalışacak Orta Düzey Personel Bulmak Çok Zor

Personel sıkıntısının altında yatan sebeplerden biri, orta düzey eleman sayısının az olması. Türkiye'de ya çok iyi eğitimli, yabancı dil bilen yüksek vasıflı çalışanlar var, ya da eğitimsiz veya asgari düzeyde eğitimli, vasıfsız işçi olarak çalışan kişiler mevcut. Konuyla ilgili Hugent İK Satış Direktörü Çağlan Ünal Üzümcü şunları söylüyor; “Ara kademede çalışacak, lise mezunu, yabancı dil bilen kişilere çok ihtiyaç var. Fakat eğitimleri gereği bu kişiler yabancı dil bilmiyor. Yine aynı şekilde üretimde çalışacak belirli makinaları kullanabilen ve bu konuda uzmanlaşmış çok az kişi var. Bu nedenle özellikle meslek yüksekokullarındaki bölüm çeşitliliğinin ve içeriğin mutlaka değiştirilmesi gerekiyor.”

Eleman bulma ve elde tutma sıkıntısının tek doğru yolu insan kaynaklarına daha fazla yatırım yapmak ve insan kaynakları politikalarını yerleştirmekten geçtiğini söyleyen Hugent İK Satış Direktörü Çağlan Ünal Üzümcü; “Sağlık ve perakende sektörleri için tutundurma çalışmaları düşünülebilir. Tekstil sektörü daha farklı bir noktada. Öncelikle yasal çalışmayı yerleştirebilmeleri gerekiyor. Çalışan hakları konusunda henüz alınması gereken çok fazla yol var. Madencilikte de durum hassas. Çok özveri gerektiren ve zor şartlarda çalışma yapılıyor. Güvenlik önlemleri, düzenli eğitimler, şirketlerin çalışana bakış açısı ve verdikleri değeri mutlaka hissettirmeli. Bunun dışında eğitim politikaları mutlaka değiştirilmeli. Sektör yöneticileri bir araya gelip mevcut sorunlarla ilgili fikir almalı. İşkur vasıtasıyla birçok sektör için personellere eğitim veriliyor ve firmalara yönlendiriliyor. Bu işbirliklerini daha geniş alana yaymak ve daha kaliteli hale getirmek mümkün. Ayrıca çalışanlara işyeri bağlılığı hakkında eğitim verilebilir çünkü nerdeyse bahsettiğimiz bu sektörler için işyeri bağlılığı neredeyse imkansız hale geldi.”