Bir öğrencinin kalemine takılan bazı gerçekler

SON günlerde okullarımızda artan şiddet, cinayet, kavga olayları ve Konya'da öğrencilerin yapmış olduğu ahlaksızlık ve bir üniversite de olanlardan sonra aileler tedirgin durumdalar. Tüm bu olanlar bizim gençliğimizin nereye gittiğini ve nelerle hayatlarını tükettiklerini en iyi şekilde göstermektedir.

Okullarda kızların erkek arkadaş için, erkeklerin kız arkadaş için kavgalarına, cinayetlerine şahit olmaktayız. Eskiden lise sıralarında olan bu olaylar ilköğretin sıralarına sıçrayınca medyada yankı uyandırdı. Aslında her gün okullarda olaylar oluyor. Önceleri de kavga oluyordu fakat caniyetle sonuçlanmıyordu. Şu sıralar her okul bir Kurtlar Vadisi, her genç bir Polat Alemdar olma sevdasında.

Tüm bu olanların daha kötüsü medyada yer almayan fakat okullarda hamile kalan, düşük yapan ve bu olanlardan sonra okulunu bırakmak zorunda kalmış veya intihar ederek gencecik hayatına son veren gençlerimiz de artmaktadır.

Öğrenciler izledikleri magazin haberlerini okullarında uygulamaya başlamışlar, kimin kimle çıktığından daha çok kimin kimle ne yaptığı konuşulmaktadır. Aşkım, sevgilim, duygusu altında okul sıralarında, sınıflarda, bahçelerde, parklarda, sinema salonlarında sarmaş dolaş olmuş, et, deri kemik birleşmiş medeni(!) bir gençlik meydana gelmiş. Sevgiler, aşklar, arkadaşlıklar, edinilen dostluklar şehvani duyguları tatminden ileri geçemiyor.

Kızların medeni(!) ve cesur (!) olarak yaka düğmelerinden bir iki düğme açmaları, düşük bel pantolon giymeleri ve ev çıkışı uzun okulda kısa etek giymeleri, okul sıralarında oturma kalkmalarına dikkat etmemeleri, tuvaletlerindeki cinsel sağlık ürünleri(!) bulunması vb. durumlar neyi ifadesidir sorgulamak gerekir.

Okula dışardan arkadaş getiren ve bu arkadaşlarına kız ayarlamaya kalkan, içeri giriş çıkışlarda kapı kalabalığında kızları taciz eden, merdivenlerde aşağıdan ve yukarıdan arkadaşlarını dikizleyen, arkadaşlarının telefon numaralarını sağa sola yazan bacısını unutmuş erkekler hangi akla hizmet etmektedir?

Ülkemizde en büyük sorun çağdaşlaşmak ve medenileşmek kisvesi altında yok edilen ahlaktır. Çiçero'nun 'Milletler parasızlıktan değil, ahlaksızlıktan çökerler' sözü aslında bizi iyi özetlemektedir.

Anneler babalar kendi örf ve adetlerimizden mahrum bıraktığınız gençliğin bu ülkeye hizmet etmesini mi bekliyorsunuz? Bizim gençliğimiz maalesef bir hiç uğrunda ömrünü tüketmekte, şehvani duygularından ötürü de üretmekten çok tüketmektedir. Oturup düşünün evlatlarınız için neler verdiniz. bu verdikleriniz sadece dünyalık olduğu için fazla bir şey vermediğinizi göreceğinizden eminim.

Mustafa Özsoy/tercüman