Diriliş Ertuğrul'un Kostümlerindeki Sır

Zamanın ruhu var mıdır? Diriliş Ertuğrul'un kostümleri bize bu soruyu sorduruyor.

Sanki dizideki bütün erkekler korkusuz ve cesur.

Bütün erkekler koruyucu, kollayıcı ve güçlü.

Film çekim tekninklerinin etkisi olsa da sergiledikleri heybette kuyafetleri rolü büyük.

O geniş kemerler, deri ve metal karışımı üstlükler, en ufak tefek erkek oyuncuyu bile güçlü bir savaşçıya dönüştürüyor.

Diriliş oyuncularına kostümün rolü soruldu. Verilen ortak cevap şu: Kostümleri giyince korkusuz bir erkeğe dönüşüyorum.

CENGİZ COŞKUN: Bu kıyafetler karakterimle bütünleşmem adın abir köprü niteliği taşıyor.

Bu kostümleri giymeden önce ve giydikten sonra diye bir şey var benim için. Birbirinden farklı zaman ve ruh var.

Normal kıyafetlerle Cengiz Coşkun iken bunları giyer giymez Turgut Alp oluyorum.

İlginç bir şey var. Günümüz erkeği daha feminen, daha farklı bir tarzı benimsemiş durumda. Bu da tavırlarına davranışlarına yansıyor.

Kostümlerde bulunan eril detayların erkeğe de tezahürleri varmış demek ki.

ESRA BİLGİÇ: O dönemin erkek karakterleri üzerinde bulunan elbiseler çok etkileyici. Mesela kostümünü giymeden önce de tanıyorum Altan'ı. Ama set kostümünü giydiği zaman bambaşka görünüyor.

O artık benim ve hepimiz için Ertuğrul! Birden heybetleniyor. Kolçaklarını takınca kürklü detaylarını giyince bambaşka birine, koruyucu, kuşatıcı, kollayıcı ve kahraman bir kimseye dönüşüyor.

Beni korur, kurtarır, kolay kolay ölmez gibi düşüncelere kapılıyorum. Günümüzde hiçbir erkek hiçbir kadında böyle bir intiba bırakamaz. Şimdi erkekler salaş tişörtlerle, yırtık pantolonlarla, kadınsı renklerle etrafta dolaşıyorlar.

CAVİT ÇETİN GÜNER: Üzerimizdeki kostümler bizi zamanın ruhu içine sokuyor. Keçeden yelekler, organik kumaşlardan şarlavarlar giyiyoruz. Sadece kıyafetlerimiz değil, etraftaki tüm detaylar bizi 13. yüzyıla savuran ayrıntılar.

Kullandığım kıyafet ve eşyalardan bazılarını çok seviyorum. Mesela benim karakterimin özel silahları var. Hançer ve kılıç kabzamı çok seviyorum. Ve onlar benim için Doğan Alp olarak kişiliğimi yansıtıyor. Kullandığımız silahlar o dönemin gece gündüz savaşan erkeklerine ait.

Bu durumda işlevsel ama bugün kullanmayı zahmetli ve gereksiz bulurdum. O dönem için hayati önemi var bunların. Aslında bu kıyafetler çağ dışı. Ama itiraf etmeliyim ki şalvar inanılmaz rahat. Günümüz pantolonlarıyla adım atmamız bile zor.

Ben dizideki en eril, en erk, en kahraman karakterlerden birisini, Doğan Alp'i oynuyorum. Rolümü giyinmemde kıyafetlerim çok önemli. 1 buçuk metro boyundayım. Ama kıyafetleri giyince boyunuz kısa bile olsa amansız bir yiğit olabiliyorsunuz.

UĞUR GÜNEŞ: Üzerime giydiğim kostümler zamanı algılamama yardımcı oluyor. Rolüme ısındırıyor beni . O dönemi yaşamama yardımcı oluyor. Havaya giriyorum. Karaktere daha çok uyum sağlıyorum.

Kıyafetimde bulunan detaylardan çok hoşlanıyorum. Kolçaklarım bileklerde ki kuvveti detskeleyen bir aksesuar. Kolçaklarda kullanılan deri detayı ve zikkir... Zikkir ok atarken elinizin yara olmasını engelleyen bir yüzük. Onu kullanmak oldukça hoşuma gidiyor.

Bu detayların erkeklik, korkusuzluk, kahramanlık duygularını pekiştirdiğini düşünüyorum. Şimdilerde ise sorumluluklarımızı unutturan detaysız kıyafetler giydiğimizi düşünüyorum. Modern dünyada kadınlarda da buna benzer kayıplar var.

DİDEM BALÇIN: O zamanda yaşayan kişilerde daha güçlü, ayaklarını yere sağlam basan, karakterli, mert bir çağrışım var.

Gerekirse bizim için ölebileceklerine dair bir imaj taşıyorlar.

Ama bu zamanda daha bencil bir imaj yayıyor erkekler etraflarına. Yaşam şekilleri, yetiştirilme tarzları, ruh halleri kıyafetlerine yansıyor.

Özellikle deri detayı hoşuma gidiyor, çizmeleri, kemerleri... Bunlar çok eril, çok kahraman detaylar.

Günümüz kıyafetlerinde bu tip detaylar yok. Belki takım elbise daha saygın bir his uyandırıyor.

Daracık gömlekler, renkli pantolonlar ise bana göre ciddiyetten uzak. İnce ve ipeksi tül kumaşlardan yapılmış kıyafetleri kullanan erkekler var. Takım elbise daha hoşuma gidiyor.

BURCU KIRATLI: Alplerin ya da o zamanın erkeklerinin giydiği kıyafetler, şıklık içermiyor. Bir ok geldiğinde ya da vahşi bir hayvan karşısına çıktığında korunmaya yardımcı olan kıyafetler.

Sert zırhlar, kalı9n kuşaklar, deri kemerler... Ve bir yandan da bu zorlu ortamda daha rahat harekete edebilme bakımından uygun. Asıl motivasyonları güvenlik.

Yaşam mücadelesi veriyorlar. Modern dünyada alışageldiğimiz bir kalıp var. O zamanın erkekleri ile modern erkeklerin arasında ciddi bir fark var.

Bugünün erkekleri, soğuktan ya da savaştan korunmak gibi dertlere sahip değiller. Sırf şıklık için vücut çalışanlar var.

O zamanın erkekleri uğraş verirken yapılı görünüme kavuşuyorlar. Bu zamanın erkekleriyse fitness yaparak, barfiks çekerek.

O zamanın erkeklerinin mesul oldukları bir oba var, hayvanlar, insanlar, çadırlar onlara emanet. İnanılmaz bir sorumluluk duyguları var ve bunu başarmak için her an mücadeleye uygun giyiniyorlar.

Bu da onlara bir ihtişam kazandırıyor. Bakınca büyük bir ügven veriyor. Korkusuzluklarına hyayran kalıyorsunuz.

Bugünün erkekleri tabi ki böyle duygular uyandırmıyor. Asla o günün erkeklerinin verdiği güven duygusunu veremezler.

Bu obada şöyle salınan, rahat ifadelerle gezinen bir erkek görmeniz mümkün olmaz.

Eskiden güveni sağlayan tek özne erkekler. Her an bğir yerden gelebilecek saldırıya karşı hazırlıklılar. Algıları hep açık. Ellerinde hep silah var. her an savunmaya geçecek haldeler.

Bu dönemin kadınları korunup kollanmayı reddediyor zaten, bunu aşağılayıcı buluyor.