Yaban hayvanları için kış besin hazırlıkları başladı

Bölge müdürlükleri, yaban hayvanlarının yoğun olarak bulunduğu alanlar ile bu alanlara bırakılacak yiyecek hazırlıklarını sürdürüyor.

Bakanlık verilerine göre, Türkiye'de muhtelif yaban hayvanı türünün yaşayabilmesine uygun alanların toplam büyüklüğü 70 milyon hektar. Bunun 20 milyon hektarını ormanlar oluşturuyor. Geriye kalan saha tarım alanı, sulak alan, ya da bozkır alanları. Tabiatta serbest yaşayan yabani hayvanlara bunun dışında kara ve demiryolları güzergahları, ev ve okul bahçeleri, şehirlerdeki parklarda rastlanıyor.

AÇ KALAN HAYVANLAR ZAYIF DÜŞÜP ÖLÜYOR

Özellikle ocak ve şubat aylarında yoğun kar yağışı ve düşük sıcaklık hayvanlar için büyük tehlike oluşturuyor. Kış şartlarının ağır olması açlık şartlarına teslim olan hayvanlar için vücudundaki rezervleri kullanmasına neden oluyor. Hızla zayıflayarak bir noktadan sonra normal fonksiyonlarını sürdüremeyerek hastalıklara, parazitlere yenik düşüyor ya da ölüyor.

Ağır kış koşullarında açlık nedeniyle hayvan ölümlerinin önüne geçmek isteyen Orman ve Su İşleri Bakanlığı Bölge Müdürlükleri, hayvanların yoğun olarak yaşadığı alanların tespiti ediyor. Ayrıca, alanlara bırakılacak yiyeceklerin temini için çalışılıyor.

Çalışmalarla, kınalıkeklik, tahtalı, kaya güvercini, çulluk, akbaba, kartal, atmaca, baykuş, yaban domuzu, yaban tavşanı, kurt, tilki, çakal, ayı, kızıl geyik, karaca gibi birçok yabani hayvanın aç kalmaması sağlanacak.

YABAN HAYVANLARININ BESLENME ŞEKİLLERİ

Yaban hayvanlarının beslenme şekilleri ise şöyle: Yaban domuzları, toprağı burunları ile kazıp eşerler, çıkan böcek, larva, solucan, yumuşakça, kertenkele, kurbağa, kuş yumurtası, kuş yavruları ve fareleri, keza bitkilerin yumuşak yeşil kısımlarını, bitki yumrularını ve köklerini yiyerek beslenir. Kuvvetli çeneleri ile mısır, fasulye, patates, pancar, şalgam gibi bitkilerini kopararak ve sökerek yemektedirler. Selülozu geviş getirenler kadar iyi değerlendirememektedir.

Yaban tavşanları, yazın baslıca baklagiller ve buğdaygillere ait çayır otları, kısın ise gülgiller, çalılar, meşe ve titrek kavağın kuru yaprak, kabuk ve alçak sürgünleri, kurumuş otlar ve ayrıca kesim alanlarında bulduğu yosun ve ökseotlarını kemirerek beslenmektedirler. Bu besinlerden aldığı suyla yetinir ayrıca su içmemektedir.

Geyikler daha çok yenecek kısmı yumuşak olan bitkilerle beslenir, ormanın alt tabakasındaki bodur bitkileri ve makilik vejetasyon örtüsünü severek yemektedir. Yiyeceği azalır, zor duruma düşerse özellikle meşe ve kayın palamudu, üvez tohumları ve kestane ile beslenebilirler.

Kurt, tilki, çakal, sırtlan, etçil hayvanlardır.Bazı hayvanlar ise hem et hem de otla beslenir. Ayı, hem et hem otta beslenen hayvanlardandır. Kuşlar, bitki, tohum ve böceklerle beslenirler. Su Kuşları, tuzlu yengeçleri, küçük salyangoz, su bitkileri ve böceklerle beslenirler.

Yırtıcı kuşların beslenme ekolojilerine baktığımızda, gruplar arasında farklılıklar olduğunu görürüz. Bir kısmı ağırlıklı olarak belirli bir av çeşidi ile beslenip bu avları izlerken, bir kısmı da bölgede mevcut olan değişik avlardan faydalanır. Bu iki grubun üreme stratejileri de farklıdır. Yırtıcı kuşlar sanıldığı gibi yalnızca canlı avlarla beslenmezler. Belirli türler, rekabeti engellemek için alışılmamış besinler üzerine uzmanlaşabilirler.