Varoşun çocukları okula değil çalışmaya gidiyor

Yoğun göç alan büyük kentlerin varoşlarında yaşayan dar gelirli ailelerin her dört erkek çocuğundan üçü, henüz ilköğretim çağında iş hayatına atılmak zorunda kalıyor.

İstanbul, Ankara, Adana, Mersin ve İzmir gibi yoğun göç alan illerin varoşları, yaşam kalitesini onlarca yıl geriden takip ediyor. Gecekondu mahallelerinde çocuklar, henüz 'oyun ve eğitim çağında'yken kendilerini hayatın içerisinde buluyor. Önceleri, anne ve babalarıyla birlikte gittikleri tarlalarda tarım işçiliği yapan, ardından bulundukları mahalle çevresinde simit satıp ayakkabı boyacılığı yapan çocuklar, kent merkezlerinde mendil, çiçek, kalem ve çakmak satarak aile bütçesine katkıda bulunmaya çalışıyor. Çocuklardan bazıları farklı nedenlerle işledikleri suçlarla küçük yaşta cezaeviyle tanışırken, bazı çocuklar da çırak olarak girdikleri kaporta atölyelerinde çekiç sallayıp, berberlerde makas tutmayı öğrenerek meslek sahibi olmaya çalışıyor.

'Tek şansları'

Çukurova Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof. Dr. Adnan Gümüş, Adana'daki ilköğretim okullarında 868 öğrenciyle yaptıkları araştırma sonuçlarını şöyle anlattı: "Tutunabilecekleri ne güçlü bir aile ne sermaye ne de yeterli kültürel birikim şansı olan fakir aile çocuklarının en önemli yaşam stratejisi hayata erken atılmak. Böylece diğerleri ile aralarındaki farkı az da olsa kapatmaya çalışıyorlar. Bu çocuklar eğitimlerini tamamlasalar bile kendilerine sahip çıkacak güçlü bağlantıları olmadan yüksek mevkiye ulaşma olasılıkları çok düşük. Fakir semtlerde ilköğretim çağındaki kız çocukların çalışma oranı yüzde 30'lara kadar çıkıyor. Çalışan çocukların babalarının mesleklerine bakıldığında ilk sırada işçilik, ikinci sırada esnaflık, üçüncü sırada da pazarcılık yer alıyor."