Adaletsizlik, Devlet memurunun ruh sağlığını bozdu
ADALETSİZLİK DEVLET MEMURLARININ RUH SAĞLIĞINI BOZDU.
Mutluluk elbette ki görece bir kavram. Herkesin benzer koşullarda aynı oranda mutlu olması elbette mümkün değil. Mutlu olmak için her şeyden önce kişinin kendisi belirleyici olmaya çalışmalı. Ama ülkemizde kamu çalışanlarının kendilerine bırakılmıyor mutlu olmak için seçici ve belirleyici olma hakkı. Adalet yok sayılarak mutluluk ve mutsuzluk elden dağıtılıyor. Kamuda çalışan; ehliyet, liyakat ve sorumluluk sahibi memurlara da mutsuzluk düşüyor bu dağıtımda.
Memurlar, kendilerine Mesut Yılmaz'ın mirası olan bu sorunun çözülmesi için bunca yıl adaletsizliğe katlandılar. Bu adaletsiz süreçte ne istediklerini de, ne yazık ki sendikaları aracılığıyla bile bir türlü anlatamadılar. İstediklerini söylemeye bir türlü dilleri varmadı. Sıkıldılar, utandılar. Yüzleri kızardı ve gerçeği ifade edemediler. Bugünkü yoğun isteklerinin ardındaki gerekçe; aldıkları maaşla geçinemedikleri halde kendi maaşlarının azlığından çok, kamu işyerlerinde çalışan işçilere devletin yaptığı bağışın fazlalığıdır. ?Maaş?demiyorum, çünkü maaş hak edilmiş bir ücrettir ve adalete aykırı olamaz. Bugün kamu işyerlerinde işçilere ödenen ücretler ne yazık ki hak edilmiş ücretler değildir. Bir bağıştır, lütuftur(?) Liyakat ve ehliyet, bilgi ve beceri, görgü ve kabiliyet gibi ayırt edici nitelikler görmezlikten gelinerek en az ücret alması gereken kesimlere, en çok ücret alması gerekenlerin 2, 3, 4 katı fazla ücret ödenmektedir. Memurlar devletin durumunu dikkate alarak haklarından feragat ederken hükümetler kamu işçilerine; sanki ülke ekonomisi çok iyiymiş gibi, milli gelirinin fazlasını dağıtırcasına bir de senede iki maaş ikramiye vermektedir. Memurlar bu adaletsizliğe nasıl katlansın? Bu durum onüç yıldır böyledir.Önceki hükümet yetkilileri de bu durumu bildiklerini ve adaletsizliği mutlaka ortadan kaldıracaklarını vaat etmişlerdi. Gelin görün ki beş günde çözümü mümkün olan bir işi beş yıla (yani belirsizliğe) yayarak savsaklamışlardı. Memurların bu hükümete olan güvenleri de tükenmek üzere!
Yıllardır sanki bilerek ve isteyerek sürdürülen kamu kurum ve kuruluşlarındaki ücret adaletsizlik nedeni ile; hak etmediği halde fazla ücret alanlarında, hak ettiği ücreti alamayanlarında ruh sağlıkları erozyona uğramaktadır. Böylece devletin sağlıklı olması için sağlıklı olması gereken kesim, sağlıklı düşünme ve davranma erdemini yitirmektedir.
Hak etmeden kendi emsallerinden, mevcut bilgi ve becerilerini borçlu oldukları amirlerinden, emri altında bulundukları müdürlerinden çok daha fazla ücret alan kişilerde, kendilerinin çok önemli kişiler olduğu vehmi baş göstermektedir. Örneğin: Kendisine sağlanan imkanlarla aldığı oldukça lüks otomobile binen biri, kurum içinde yaptığı iş olan evrak nakil işini kabullenememektedir. Müstakil oda, lüks masa ve koltuk istemekten; işine geç gelip izinsiz işyerini terk etmeye varıncaya kadar kamu çalışma düzenini alt-üst eden davranışlar ne yazık ki sıradanlaşmış durumdadır. Yanlışta ısrar kamu kurum ve kuruluşlarında niteliksizliği egemen hale getirmiştir.
Ehliyet ve liyakatin önemsenmediği, hiyerarşinin bulunmadığı bir çalışma ve üretme ortamında verimli olunamayacağı bilinmektedir. Bu günlere sorumluluk duygusu gelişmiş, yüksek ahlaki değerlere sahip fedakar insanlar sayesinde gelindiği de bir gerçektir. Mevcut sorunlar da istenildiğinde kolaylıkla çözümlenebilecek niteliktedir. Özellikle kamuda çalışanların sorunlarının çözümlenememesinin,çok uzun bir zamana yayılarak çözümlüyoruz görüntüsü oluşturmanın anlaşılır yanı bulunmamaktadır. Bilindiği gibi bilgi ve üretim düzeyleri yüksek, gelişmiş ve çağdaş ülkelerde çalışanlar arasında böyle bir adaletsizliğe, işlemlerde böyle bir aykırılığa rastlamak mümkün değildir.
Bu sorunun daha fazla geciktirilmeden çözülmesi için, sendikalı sendikasız bütün memurlar üzerine düşeni yapmalı, ilgili mercilere çözüm talebi ile mektuplar yazmalıdır.
Saygılarımla..
Muhammet YETER
Harita Mühendisi