Eski Başbakan Tansu Çiller: 28 Şubat'ta ailemle tehdit edildim

Eski Başbakan Tansu Çiller, Türk demokrasi tarihine kara bir leke olarak geçen 28 Şubat postmodern darbesini ve 28 Şubat sürecinde yaşananları Yeni Şafak'a anlattı. 28 Şubat sürecinde Başbakan Yardımcısı olan Çiller, darbeye giden süreçten aldığı tehditlere, Batı Çalışma Grubu'ndan DYP'nin parçalanmasına ve 28 Şubat MGK'sında yaşananlara kadar bir dizi tarihi ana ışık tuttu. İşte dönemin en önemli aktörlerinden biri olan Çiller'in anlattıklarından satır başları:

"REFAHYOL" DEDİK DARBE SÜRECİ BAŞLADI

28 Şubat'ı anlamak için önce 1995 seçimlerine ve dönemin Meclis'ine bakmak lazım. Seçimden Refah Partisi 158 vekille birinci, Doğru Yol Partisi 135 vekille ikinci, seçime Büyük Birlik Partisi ile birlikte giren Anavatan Partisi ise 132 milletvekili ile üçüncü çıktı. Milletin verdiği mesaja göre birinci ve ikinci partinin hükümeti kurması gerekiyordu. Ama biz, ilk olarak geleneksel olan bir merkez sağ hükümeti kurmak istedik. Millete söz vermiştik gereğini yaparak ANAYOL'U denemek istedik. Vekil sayımız fazla olmasına rağmen başbakanlığı Anavatan'a verdim. Ancak azınlık hükümeti olduk, kısa sürede de düşürüldük. Yeni hükümet arayışları başlayınca "Geçerli olan milletin dediğidir. Birinci ve ikinci parti olarak REFAHYOL hükümetini kuracağız" dedim. Biz bu yola girince bu darbe projesi ortaya konuldu.

Eski Başbakanlardan Tansu Çiller, Türkiye gündemine ilişkin Yeni Şafak'a açıklamalarda bulundu. Yuvarlak masa etrafında bir araya gelen 6 muhalefet partisinin parlamenter sisteme dönüş önerisini değerlendiren Çiller, parlamenter sistemin millete umut olamayacağını söyledi. Parlamenter sistemde ortaya çıkan koalisyon tabloları yüzünden Türkiye'nin yönetilemediğini vurgulayan Çiller, "Türkiye tekrar koalisyonlara emanet edilmemeli. Bu koalisyonların nelere mal olacağını yaşayarak gören birisiyim' dedi.

ÇOCUKLARIM VE EŞİMLE TEHDİT ETTİLER

Darbe projesinin hedefi Refah Partisi idi ancak Doğru Yol Partisi de fiili hedef oldu. Refah Partisi ile koalisyon kurmamamız için baskılar yapıldı. 28 Şubat'a gelmeden önce de hükümetten ayrılmam için tehditler aldım. Bize sadece "Partiniz parçalanır" demediler. "Böyle giderseniz eğer ailenizden şu gider, bu gider" dediler. O zaman "İpim cebimde! Ne yapacaksanız bana yapın" dedim. İki evladım ve eşim üzerinden tehdit edildim. Bunlar demokrasiyle bağdaşır şeyler değildi.

GÖNDERDİĞİM VEKİL ONLARA KATILDI

DYP'yi parçalamak üzere bizden ayrılanlarla derleme toplama partisi olarak isimlendirdiğimiz Demokrat Türkiye Partisi (DTP) kuruldu. Milletvekillerimiz Anavatan Partisi'ne transfer edildi. Otel odalarında milletvekili transferlerini yaşadık. O kadar ki "Aman yapmasınlar" demesi için yolladığım milletvekili bile onlara katıldı. Çünkü gidenin önüne de bir dosya konuluyor, tehdit ediliyordu ya da bir menfaat teklif ediliyordu. Netice itibariyle milletin çoğunluk olarak yolladığı irade azınlık yapıldı, demokrasi katledildi. Demokrasi milletin iradesidir, eğer milletin iradesi başka bir iradeye teslim edilebiliyorsa, çoğunluk azınlık yapılıyorsa, adı demokrasi değil darbedir.

BÇG'yi ortaya çıkaranlar cezalandırıldı

Batı Çalışma Grubu'nu (BÇG) ilk ordudaki bazı askerlerden duyduğunu kaydeden Çiller, bunu hükümetin çözmesini istediğini ancak konuyu Demirel'in askeri kanada verdiğini belirtti:

Ben başbakanlığım dönemimde terörle mücadelede başarılar elde ettiğim için asker içinde beni kendisine yakın görenler vardı. Batı Çalışma Grubu'nu ilk bu asker arkadaşlardan duydum. Ordu içinde bir çalışma grubu kurulduğunu, birtakım askerlerin camilere, imam hatip okullarına ve yurtlara gönderildiğini, burada fişleme yaptıklarını duydum. "Bu çok ciddi bir olay, demokrasiyle bağdaşmaz. Bu atlanacak bir şey değil, kanıt lazım. Bunu demokrasi süreci içinde halledelim. Önce İçişleri Bakanlığı'na, sonra Başbakan'a götürelim" dedim. Emniyet istihbarattan arkadaşlarla da konuştum, onlar da bunları teyit etti. Sonra bu Onbaşı Sarımsak adında birinin eliyle ortaya çıkarıldı. Ama bu aslında bilinçli bir harekattı.

DEMİREL KONUYU ASKERE TAŞIDI

Olay ortaya çıktıktan sonra Erbakan'la bu konuyu istişare ettik. Erbakan'a "Bu işe hükümet el koymalıdır. Cumhurbaşkanı'na götürmek doğru olmaz" dedim. Cumhurbaşkanı'nın bunu askeri kanata aktaracağını biliyordum. Erbakan ise bizim atacağımız bir adımın toplumu böleceğini belirterek konuyu Sayın Demirel'e götürdü. Ama Cumhurbaşkanı tahmin ettiğim gibi bunu askeri kanada verdi. Askeri kanat da bunu yapanları araştırmak ve önlemek yerine bunu ortaya çıkaranları adeta cezalandırma süreci başlattı. Netice itibariyle bu projeyi tasfiye ettik. Ama demokrasi tarihinin bir ayıbı olarak hala hatırlanmakta.

Bu süreç bana şunu telkin etti: Ordunun içinde iki grup vardı. Bir grup buna karşıydı, bir grup da bunu yapanlardı. Hatta seneler sonra karşı grubun başını çeken arkadaşlardan biri Romanya'da parkta öldürüldü. Bana hesaplaşma gibi geldi.

Yazın bakalım!

Tansu Çiller, 28 Şubat 1997'deki MGK'da Demirel'in, bürokratların seçilmiş siyasilere hakimiyet kurmasına müsaade ettiğini anlattı:

28 Şubat 1997'de gerçekleşen Milli Güvenlik Kurulu toplantısı sadece sözle değil, vücut diliyle idare edilen bir toplantıydı. Erbakan'a kelimelerle olmasa, vücut hareketleriyle saygısızlık yapıldı. Milletin seçtiği değil, atanan kadronun hakimiyetiyle devam etti. Cumhurbaşkanımız da o bürokratik grubun siyasilere karşı çıkışlarına müsaade etti. "Ne varsa burada konuşsunlar" şeklinde bir yaklaşım sergiledi. Toplantı sertleşti ve daha sonra "Yazın bakalım", "Yazılsın bakalım" şeklinde üsluba dönüşmeye başladı. Ama biz "Yazın bakalım" dedikleri şeyleri karara çevirecek imzayı atmadık.

KOMUTANLARI EMEKLİ EDELİM

MGK'dan çıkıp önceki darbe süreçlerini yaşamış tecrübeli arkadaşlarımı topladım. Ne yapacağımızı tartıştık. Bütün Kuvvet Komutanlarını ve Jandarma Genel Komutanı'nı derhal emekli etmemiz gerektiği kararını aldık. Bunu Sayın Erbakan'a teklif ettim. Ancak Erbakan uzlaşarak bu işin içinden çıkmamız gerektiği görüşündeydi. Erbakan, "Cumhurbaşkanı bunu imzalamaz" dedi, haklıydı. "Seçime gidelim" dedim. "Bu Meclis'ten seçim kararı çıkmaz" dedi. "Çıkmasın, millet görür" dedim. Nitekim bir sonuç alamadık.

O MGK'da FETÖ de konuşuldu

O MGK'da FETÖ'nün ayrıca ele alındığını aktaran Çiller, kurulun tehlikenin farkında olmalarına rağmen koalisyonla uğraşmayı tercih ettiğini bildirdi:

FETÖ, hiçbir zaman Refah Partisi, Selamet Partisi çizgisinde olan muhafazakar çizgideki partilere yakınlık göstermedi. Daha çok merkez sağa ve ilginçtir Ecevit'e yakınlık gösterdi. Ben bunu yaşayarak gördüm. FETÖ hiç Erbakan'la birlikte yürümedi. Hatta 28 Şubat'a gelinen süreçte korku oluşturmayı hedefleyen algı operasyonlarının yapıcılarından biri de FETÖ oldu. O günkü manşetlere bakarsanız, REFAHYOL'u hedef gösterdiklerini görürsünüz.

O MGK'da FETÖ ayrı olarak ele alındı. Bunun bir tehdit olacağı söylendi. Cemaatler içinde FETÖ'nün en fazla güçlenen, siyasileşen, eğitim kurumlarıyla tüm dünyada yayılmaya çalışan, Türkiye'ye sıkıntı verecek bir yapı olduğunun farkındaydı MGK. Ama bütün bunlara rağmen MGK'dakiler, FETÖ'den çok bizim koalisyonumuza karşıydılar.

Yusuf Özdemir