Sadakat mı, Liyakat mı? Hülle atamalar hız kesmeden devam ediyor!

Kamuda üst kademe kamu yöneticilerinin birçok imtihanı olduğu gibi bunların en önemlisi sınavsız yönetici atamalarıdır. Yapılan her yönetici ataması beraberinde atanan kişinin yetkinliğini tartışmaya açar.

Kurum içerisinden yönetici kadrosuna atananlar ilgili kuruma kattığı değer ve yetkinliğiyle ölçülürken, kurum dışından başka bir kuruma yönetici olarak geçiş yapanlar ise halihazırda ilgili kuruma hizmet etmiş ve yönetici olmayı bekleyen kişilerin tartışma konusu olur. Olmalıdır da.

Bu bakımdan, kamuda idare ve harcama yetkisi verilen her yönetici ataması işlemine imza atmanın büyük bir mesuliyet olmasının yanı sıra, ilgili kadro için senelerce sessiz emek veren kalplerde kırgınlık yaratmamaya da büyük bir hassasiyet göstermek icap eder.

Atamaya yetkili amirlerin sınavsız yönetici atamalarındaki bir diğer çıkmazı da aşırı yakınlığın getirdiği tavizlerdir. Üst yöneticiye yakın olmanın getirdiği samimiyet zamanla her devlet imkanının kişisel bir hak olduğu düşüncesini beraberinde getirir ki buradaki imtihanı ne yazık ki çoğu kimse verememektedir.

Üst yöneticinin sekreteri, özel kalemi, çaycısı, şoförü gibi kritik pozisyonlara bir nefes kadar yakın olanlar önlerinden gelip geçen bazı süreçlere tanıklık ettikçe kolaylıkla kazanılan bazı imkanları kendilerine hak görmeye başlar. Yasaların imkan verdiği bazı işler helal gelmeye başlar ve talepler giderek artar. Bu

düşünceyle başlayan yükselme taleplerine, atamaya yetkili amirler liyakat odaklı bakmak yerine kendilerine sadık ve güvenilirliğini test ettikleri kişileri tercih etmeyi ne yazık ki doğru bulur.

Kişiler sadık olsa bile liyakatiyle yöneticilik görevini hak etmiş midir? Bu soru burada bir dursun.

Şimdi size yukarıda genel bir resim çizdiğimiz konuya dair yakın zamanda yaşanmış ve kamuoyuna yansımış bir hikayeyi paylaşalım.

Sözcü Gazetesinin 18 Ocak 2025 tarihli haberine göre; Rektör Prof. Dr. Hamza AL özel kalemini ve sekreterini önce sınavsız yönetici kadrolarına atamış, daha sonra da mevzuata göre sınavla atanması gereken Şube Müdürlüğü kadrosuna "hülle" diye tabir ettiğimiz yöntemle geçişlerini sağlamış.

Şimdi bu atama Rektör Beyin vicdanında doğru yeri bulmuş, yasal olarak Genel Sekreterin kafasına yatmış, Personel Daire Başkanı da Rektörün dediğini yapmakla mutlu hissetmiş olabilir.

Peki, Sakarya Üniversitesine Şef olarak uzun süre hizmet etmiş, Şube Müdürü olmak için sınav bekleyen, tek dezavantajları Rektöre yakın olmamak olan sessiz emektarların içine sinmiş midir?

Elbette hayır!

Atamaya yetkili amirlere hatırlatmak isteriz ki; bugün birilerini tek imzanızla oradan oraya gönderebilir, yükseltebilir veya görevden alabilirsiniz. Ancak, göreviniz bittiğinde yaptırdığınız binalar, elde ettiğiniz başarılar kadar atadığınız yöneticilerin başarısızlıklarında da kulaklarınızın çınlayacağını hiçbir zaman unutmayın!

Bizden söylemesi.