TSE personel yönetmeliğinde değişiklik yapıldı
TSE personel yönetmeliğinde değişiklik yapıldı
YÖNETMELİK
Türk Standardları Enstitüsünden:
TÜRK STANDARDLARI ENSTİTÜSÜ PERSONEL YÖNETMELİĞİNDE
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 14/7/2002 tarihli ve 24815 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Türk Standardları Enstitüsü Personel Yönetmeliğinin 1 inci maddesinde yer alan “sicil” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 2 – Bu Yönetmelik hükümleri Türk Standardları Enstitüsünün kadrolu personelini kapsar. Diğer personel için sözleşmesindeki hükümler ile bu Yönetmeliğin söz konusu personel için düzenlendiği açıkça belirtilen maddeleri uygulanır.”
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 3 – Bu Yönetmelik, 18/11/1960 tarihli ve 132 sayılı Türk Standardları Enstitüsü Kuruluş Kanununun 10/A ve 14 üncü maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.”
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 4 üncü maddesinde yer alan “Personel” ve “Hizmet” tanımları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Personel: Türk Standardları Enstitüsünde çalışan kadrolu personeli,
Hizmet: TSE'de veya hangi statüde olursa olsun diğer kamu kurum ve kuruluşlarında geçen bütün hizmeti,”
MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 17 nci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Kasıt, kusur, ihmal veya tedbirsizliği sonucu Enstitüyü zarara uğratan personel hakkında Devlet memurlarının tabi olduğu mevzuat hükümleri uygulanır. Ayrıca bu personel hakkında Yönetmeliğin disiplin hükümleri çerçevesinde işlem yapılır.”
MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 18 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 18 – Personel, sosyal güvenlik yönünden 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında sigortalı sayılır.”
MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 21 inci maddesine aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Personel hakkındaki ihbar ve şikâyetlerin, garaz nedeniyle veya mücerret hakaret için, uydurma bir suç isnadı suretiyle yapıldığı ve soruşturma veya yargılamanın tabi olduğu kanuni işlem sonucunda bu isnat sabit olmadığı takdirde, haksız isnada uğrayan personelin disiplin amirlerinin teklifi üzerine Başkan, isnatta bulunanlar hakkında Cumhuriyet Savcılığına başvurur.
Ayrıca ceza soruşturmasından bağımsız olarak disiplin soruşturması da yapılır.”
MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 25 inci maddesinin birinci fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 29 uncu maddesine birinci fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiş ve mevcut fıkralar buna göre teselsül ettirilmiştir.
“Personel, meslekî faaliyette veya serbest meslek icrasında bulunmak üzere ofis, büro, muayenehane ve benzeri yerler açamaz; gerçek kişilere, özel hukuk tüzel kişilerine veya kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarına ait herhangi bir işyerinde veya vakıf üniversitelerinde çalışamaz. Enstitünün faaliyet alanlarında her ne ad altında olursa olsun ücretli veya ücretsiz danışmanlık, müşavirlik, eğitmenlik ve benzeri faaliyetlerde bulunamaz.
Enstitü personelinin kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ve kanunla kurulmuş yardım sandıklarının yönetim, denetim ve disiplin kurulları üyelikleri, özel kanunlarda belirtilen görevler ile Enstitüden izin alınmak kaydıyla yapılan insanî ve sosyal amaçlı gönüllü çalışmaları ikinci fıkrada belirtilen yasaklamanın dışındadır.”
MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin 31 inci maddesine aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Özel bilgi ve ihtisas gerektiren işlerde diğer kanunların sözleşmeli personel çalıştırılması hakkındaki hükümlerine bağlı olmaksızın toplam kadro sayısının % 2'sini geçmemek üzere sözleşmeli olarak çalıştırılan yerli ve yabancı personeldir. Bu şekilde çalıştırılacaklarda aranacak şartlar ile çalıştırma usul ve esasları ilgili yönerge ile belirlenir.
Belirli süreli, geçici nitelikte ve özel bilgi ve uzmanlık gerektiren işlerde yurt içinde ve yurt dışında Enstitü dışından inceleme elemanı görevlendirilebilir. Enstitü dışından görevlendirilen ve uhdesinde kamu görevi bulunmayan inceleme elemanlarının günlük inceleme ücreti, asgarî ücretin aylık brüt tutarının % 25'ini aşmamak üzere Yönetim Kurulu tarafından belirlenir.
8/6/1984 tarihli ve 217 sayılı Devlet Personel Başkanlığı Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci maddesinde sayılan kamu kurum ve kuruluşlarında çalışanlar, kurumlarının muvafakatiyle, aylık, ödenek, her türlü zam ve tazminatları ile diğer malî ve sosyal hak ve yardımları kurumlarınca ödenmek kaydıyla geçici olarak Enstitüde görevlendirilebilir. Bu personel, kurumlarından aylıklı izinli sayılır. İzinli oldukları sürece memuriyetleri ile ilgili özlük hakları devam eder ve bu süreler terfi ve emekliliklerinde hesaba katılır. Terfileri başkaca bir işleme gerek kalmaksızın süresinde yapılır. Bu fıkraya göre görevlendirilecek personel, toplam personel sayısının % 1'ini geçemez.”
MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğin 36 ncı maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 12 – Aynı Yönetmeliğin 37 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 37 – Adaylık; daha önce herhangi bir kamu kurum ve kuruluşunda adaylık sürecini geçirmeyip, asaleti onaylanmayan ve Enstitüye yeni giren personelin işe uyumunu sağlamak ve çalıştırılmasında fayda olup olmadığına karar vermek için uygulanan bir deneme süresidir.”
MADDE 13 – Aynı Yönetmeliğin 38 inci maddesinin ilk cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Daha önce herhangi bir kamu kurum ve kuruluşunda adaylık sürecini geçirmeyip, asaleti onaylanmayan ve Enstitüde kadrolu işe alınanlar bir yıl süre ile adaylık devresi geçirirler.”
MADDE 14 – Aynı Yönetmeliğin 39 uncu maddesinin ikinci fıkrasında geçen “birinci sicil” ibaresi ile aynı maddenin üçüncü fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 15 – Aynı Yönetmeliğin 40 ıncı maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 16 – Aynı Yönetmeliğin 41 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 41 – Adaylık süresi içinde temel, hazırlayıcı eğitim ve staj dönemlerinin herhangi birinden başarısız olan adayların Enstitüyle ilişikleri Yönetim Kurulu kararıyla kesilir.”
MADDE 17 – Aynı Yönetmeliğin 42 nci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“İlişikleri Kesilen Adayların Durumu
Madde 42 – Adaylık döneminde herhangi bir nedenle Enstitüyle ilişikleri kesilenlere herhangi bir tazminat ödenmez. Enstitüde görevlerine bu şekilde son verilen personel, 3 yıl geçmedikçe sınavla veya açıktan atama suretiyle Enstitüye alınamaz.”
MADDE 18 – Aynı Yönetmeliğin 43 üncü maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Asil olarak atanabilmek için, aday personelin temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj dönemlerinin her birinde başarılı olması şarttır. Adaylık devresi içinde başarılı olan personel Yönetim Kurulu kararıyla asil olarak atanır.”
MADDE 19 – Aynı Yönetmeliğin 46 ncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 46 – Enstitüde çalışacak personelin kadroları Yönetim Kurulunca ihdas edilir. Yönetim Kurulu bu kadroların unvanlarını, adetlerini ve derecelerini hizmet ihtiyacına göre tespit eder.”
MADDE 20 – Aynı Yönetmeliğin 48 inci maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Enstitüde çalışırken bir üst öğrenimi bitirenlerin, aynı üst öğrenime tahsile ara vermeden başlayan ve normal süresi içinde bitirdikten sonra Enstitüye giren emsallerinin ulaştıkları derece ve kademeyi aşmamak kaydıyla yeni öğrenim durumlarına göre intibakları yapılır.
Son sekiz yıl içinde herhangi bir disiplin cezası almayan personele bir kademe ilerlemesi uygulanır.”
“Ortaokul ve dengi, lise ve dengi okulların öğrenim süresinin normal öğrenim süresinden fazla olması halinde, başarılı her öğrenim yılı için bir kademe ilerlemesi uygulanır. Bunlardan teknik öğretim okulları mezunlarına, meslekleri ile ilgili görevlerde en az bir yıl çalışmaları halinde ayrıca bir kademe ilerlemesi daha verilir.
Daha önce kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan personelin Enstitüde istihdam edilmesi halinde, kamuda geçirdiği süreler her yıl bir kademe, her beş yıl bir derece olarak hesaplanır, başlangıç derece ve kademesi tespit edilir ve bu süreler Enstitüde geçmiş sayılır. Kamu kurum ve kuruluşlarında çalışırken kanun gereği alınan derece ve kademeler personelin intibakında ayrıca değerlendirilir.
Enstitü personelinin özel sektörde geçirdiği sürelerin, 12 yılı geçmemek üzere dörtte üçü dikkate alınır. Bu sürelerin her yılı bir kademe ilerlemesine ve her beş yılı bir derece yükselmesine esas olacak şekilde değerlendirilir.
Mesleğe özel yarışma sınavıyla alınarak görev yapanlardan yeterlik sınavı sonrası başarılı bulunarak Denetçiliğe veya TSE Uzmanlığına atananlara bir derece ilerlemesi uygulanır.”
MADDE 21 – Aynı Yönetmeliğin 49 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 49 – Enstitüdeki unvanlı kadrolardan;
a) Genel Sekreter kadrosuna atanabilmek için aşağıdaki şartlar aranır;
1) Üniversitelerin en az 4 yıllık eğitim veren bölümlerinden mezun olmak,
2) TSE, kamu ve/veya 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 68 inci maddesinde belirtilen şekil ve şartlarda özel sektörde geçen ve değerlendirilmesi gereken süre dahil en az 12 yıl hizmeti bulunmak,
3) En az 4 yıl süre ile sevk ve idare sorumluluğu bulunan bir mevkide yöneticilik yapmış olmak veya kamu kurum ve kuruluşlarında mesleğe özel yarışma ve yeterlik sınavıyla alınarak kariyer meslek personeli kadrolarına atanmış ya da yükseköğretim kurumlarında öğretim elemanı olarak görev yapmış olmak.
b) Genel Sekreter Yardımcılığı kadrolarına atanabilmek için aşağıdaki şartlar aranır;
1) TSE, kamu ve/veya 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 68 inci maddesinde belirtilen şekil ve şartlarda özel sektörde geçen ve değerlendirilmesi gereken süre dahil en az 12 yıl hizmeti bulunmak.
2) En az 2 yıl süre ile sevk ve idare sorumluluğu bulunan bir mevkide yöneticilik yapmış olmak veya kamu kurum ve kuruluşlarında mesleğe özel yarışma ve yeterlik sınavıyla alınarak kariyer meslek personeli kadrolarına atanmış ya da yükseköğretim kurumlarında öğretim elemanı olarak görev yapmış olmak.
3) Genel Sekreter İdari Yardımcısı kadrosuna atanabilmek için en az dört yıllık lisans eğitimi veren hukuk, siyasal bilgiler, iktisat, işletme, iktisadi ve idari bilimler fakülteleri ile işletme veya endüstri mühendisliği bölümünden mezun veya bu alanlarda lisansüstü eğitim almış olmak.
4) Genel Sekreter Teknik Yardımcılığı kadrolarına atanabilmek için en az 4 yıllık eğitim veren mühendislik fakültesi veya teknik okul mezunu olmak ve standardizasyon, kalite, belgelendirme, laboratuvar, metroloji ve benzeri konularda bilgi ve deneyim sahibi olmak.
c) 1.Hukuk Müşaviri, Merkez Başkanı, Daire Başkanı, Bölge Koordinatörü ve Müşavir kadrolarına atanabilmek için aşağıdaki şartlar aranır:
1) Üniversitelerin en az 4 yıllık eğitim veren bölümlerinden mezun olmak. Ancak, 1.Hukuk Müşaviri kadrosuna atanabilmek için hukuk fakültesi mezunu olmak.
2) TSE, kamu ve/veya 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 68 inci maddesinde belirtilen şekil ve şartlarda özel sektörde geçen ve değerlendirilmesi gereken süre dahil en az 10 yıl hizmeti bulunmak.
3) Enstitünün teknik hizmetlerini yürüten birimlerde Merkez Başkanı ve Daire Başkanı kadrolarına atanabilmek için, TSE, kamu ve/veya 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 68 inci maddesinde belirtilen şekil ve şartlarda özel sektörde geçen ve değerlendirilmesi gereken süre dahil en az 1 yıl süre ile müdür veya emsali bir kadroda yöneticilik yapmış olmak.
d) İl Koordinatörü, Grup Başkanı, Müdür, Dış Temsilci ve Temsilci kadrolarına atanabilmek için aşağıdaki şartlar aranır;
1) Üniversitelerin en az 4 yıllık eğitim veren bölümlerinden mezun olmak.
2) TSE ve/veya kamu kurum ve kuruluşlarında en az 6 yıl hizmeti bulunmak. Ancak Grup Başkanı kadrosuna atanacaklar için bu sürenin en az iki yılını Enstitüde geçirmiş olmak.
e) Hukuk Müşaviri ve Avukat kadrolarına atanabilmek için aşağıdaki şartlar aranır;
1) Hukuk Müşaviri kadrolarına atanabilmek için hukuk fakültesi mezunu, Avukat kadrolarına atanabilmek için avukatlık ruhsatnamesine sahip olmak.
2) TSE, kamu ve/veya 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 68 inci maddesinde belirtilen şekil ve şartlarda özel sektörde geçen ve değerlendirilmesi gereken süre dâhil Hukuk Müşaviri kadrosuna atanabilmek için en az 10 yıl, Avukat kadrolarına atanabilmek için en az 6 yıl hizmeti bulunmak. Ayrıca Hukuk Müşaviri ve Avukat kadrolarına bu Yönetmeliğin 32 nci maddesi hükümlerine göre de atama yapılabilir.
f) Başaraştırmacı, Araştırmacı, Uzman, Teknik Şef, İdari Şef, Şef ve Muhasebeci kadrolarına atanabilmek için aşağıdaki şartlar aranır;
1) Üniversitelerin en az 4 yıllık eğitim veren bölümlerinden mezun olmak.
2) TSE ve/veya kamu kurum ve kuruluşlarında en az 5 yıllık hizmeti bulunmak. Ancak Başaraştırmacı kadrosuna atanacaklar için 10 yıl hizmeti bulunmak ve Teknik Şef kadrosuna atanacaklar için 5 yıllık sürenin en az iki yılını Enstitüde geçirmiş olmak.
g) Başkanlık Müşaviri, Basın Müşaviri ve Özel Kalem Müdürü kadrolarına bu Yönetmeliğin atanma şartlarına bağlı olmaksızın Yönetim Kurulunca atama yapılabilir. Ancak atama için aşağıdaki şartlar aranır:
1) Üniversitelerin en az 4 yıllık eğitim veren bölümlerinden mezun olmak.
2) Başkanlık Müşaviri kadrolarına atanabilmek için TSE, kamu ve/veya özel sektörde en az 10 yıl, Basın Müşaviri ve Özel Kalem Müdürü kadrolarına atanabilmek için TSE, kamu ve/veya özel sektörde en az 5 yıl hizmeti olmak.
h) İç denetçi kadrosuna atanabilmek için; 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile bağlı mevzuatı uyarınca kamu iç denetçi sertifikasına sahip olmak.
Yukarıda belirtilmeyen veya ihtiyaca göre ihdas edilecek kadrolara yapılacak atamalarda aranacak şartlar Yönetim Kurulunca belirlenir.
Enstitüde Genel Sekreter, Genel Sekreter Yardımcısı, I. Hukuk Müşaviri, Merkez Başkanı, Daire Başkanı veya Başkanlık Müşaviri kadrolarında görev yapan personel, görevden ayrılması veya alınması halinde Müşavir olarak atanır. Ancak bu unvanlarda görev yapan personelden uygun görülenler takdir hakkı ve Başkanın danışma ihtiyacı çerçevesinde Yönetim Kurulunca Başkanlık Müşavirliğine atanabilirler.
Yönetici kadrolarına Enstitü içinden veya diğer kamu kurum ve kuruluşlarından bir atamanın yapılabilmesi için son 4 yıllık dönemde bu Yönetmelikte tanımı yapılan aylıktan kesme, kademe ilerlemesinin durdurulması veya işten çıkarma cezalarından birini almamış olması şarttır.”
MADDE 22 – Aynı Yönetmeliğin 51 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 51 – Bir personelin kademe ilerlemesi yapabilmesi için bulunduğu kademede bir yıl çalışmış olması şarttır.
Bu Yönetmelik hükümlerine göre öğrenim durumları, hizmet sınıfları ve görev unvanları itibariyle azami yükselebilecekleri derecelerin on beşinci kademesinden aylık almaya hak kazanan ve son sekiz yıllık süre içinde herhangi bir disiplin cezası almayan veya altı yıllık sicil notu ortalaması 90 ve üzeri olması nedeniyle kademe ilerlemesine hak kazananların kazanılmış hak aylıkları, kadro şartı aranmaksızın bir kereye mahsus olmak üzere bir üst dereceye yükseltilir.”
MADDE 23 – Aynı Yönetmeliğin 53 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 24 – Aynı Yönetmeliğin üçüncü bölümünün adı “Özlük Dosyası” olarak değiştirilmiş ve 55 inci maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 25 – Aynı Yönetmeliğin 56 ncı maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Özlük Dosyası
Madde 56 – Personel için bir kütük defteri tutulur. Ayrıca bir özlük dosyası açılır.
Özlük dosyasına, personelin mesleki bilgileri, mal bildirimleri; varsa inceleme, soruşturma, denetim raporları, disiplin cezaları ile ödül ve başarı belgesi verilmesine ilişkin bilgi ve belgeler konulur.
Personelin başarı, yeterlik ve ehliyetlerinin tespitinde, kademe ilerlemelerinde, derece yükselmelerinde, emekliye ayrılmalarında veya hizmetle ilişiklerinin kesilmesinde, hizmet gerekleri yanında özlük dosyaları göz önünde bulundurulur.
Özlük dosyasının tutulma usul ve esasları ile diğer hususlar yönerge ile belirlenir.”
MADDE 26 – Aynı Yönetmeliğin 57 nci maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 27 – Aynı Yönetmeliğin 61 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“b) İzinsiz veya kabul edilebilir mazereti olmaksızın kesintisiz 10 gün göreve gelmeyen personel çekilmiş sayılır.”
MADDE 28 – Aynı Yönetmeliğin 65 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Ancak engelliler için; engel durumu, hizmet gerekleri, iklim ve ulaşım şartları göz önünde bulundurulmak suretiyle günlük çalışmanın başlama ve bitiş saatleri ile öğle dinlenme süreleri farklı belirlenebilir.”
MADDE 29 – Aynı Yönetmeliğin 67 nci maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Yıllık izin vermeye birim amirleri yetkilidir.”
MADDE 30 – Aynı Yönetmeliğin 68 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 68 – Personele mazereti sebebiyle aşağıdaki izinler verilir:
a) Doğum İzni ve Süt İzni: Personele doğum yapmasından önce sekiz hafta ve doğum yaptığı tarihten itibaren sekiz hafta olmak üzere toplam onaltı hafta süreyle aylıklı izin verilir. Çoğul gebelik halinde, doğumdan önceki ve sonraki sekiz haftalık sürelere iki hafta süre eklenir. Ancak sağlık durumu uygun olduğu takdirde, tabibin onayı ile personel isterse doğumdan önceki üç haftaya kadar iş yerinde çalışabilir. Bu durumda, personelin çalıştığı süreler, doğum sonrası sürelere eklenir. Yukarıda öngörülen süreler personelin sağlık durumuna göre tabip raporunda belirlenecek miktarda uzatılabilir. Kadın personele, çocuğunu emzirmesi için doğum sonrası analık izni süresinin bitim tarihinden itibaren ilk altı ayda günde üç saat, ikinci altı ayda günde bir buçuk saat süt izni verilir. Süt izninin hangi saatler arasında ve günde kaç kez kullanılacağı hususunda kadın personelin tercihi esastır.
b) Babalık İzni: Erkek personele, eşinin doğum yapması hâlinde, isteği üzerine on gün babalık izni verilir.
c) Evlenme İzni: Personele, kendisinin veya çocuğunun evlenmesi halinde isteği üzerine yedi gün izin verilir. Bu izin, evlenme tarihinden önce veya sonra kullanılabilir. Ancak evlenme akdinin yapıldığı tevsik edilemezse verilen izin süresi yıllık izinden düşülür.
d) Ölüm İzni: Personelin talebi halinde, eşinin, çocuğunun, kendisinin veya eşinin ana, baba ve kardeşinin ölümü hallerinde yedi gün izin verilir.
e) Kısa Süreli İzin: Zorunlu hallerde, yıllık izni olmayan personele birim amirinin onayı ile toptan veya bölümler halinde bir yıl içerisinde on gün izin verilebilir. Ancak bu iznin beş güne kadar olan kısmı yıllık izni olup olmadığına bakılmaksızın saatlik izin olarak kullandırılabilir. Kısa süreli izinlerin kullanımı birim amirinin takdirindedir.
Zaruret halinde personele ayrıca on gün daha izin verilebilir. Ancak bu izin müteakip yılın izninden düşülür.
Saatlik izin kullanımlarında sekiz saat bir gün olarak hesap edilir.
f) Öğrenim İzni: Yüksek lisans veya doktora çalışmaları için personele, Genel Sekreterin teklifi ve Başkanın onayı ile öğrenim izni verilebilir.
Öğrenim izni verilen personel bir yıldan az olmamak üzere öğrenim süresinin iki katı kadar Enstitüye karşı mecburi hizmetle yükümlendirilir.
Enstitüde çalışan personelin öğrenim izni ve mecburi hizmetle yükümlendirilmesinin usul ve esasları ile tazminine ilişkin hükümler Yönetim Kurulunca çıkarılacak bir yönerge ile belirlenir.
Yukarıda sayılan izinler sırasında fiili çalışmaya bağlı her türlü ödemeler hariç mali haklar ile sosyal yardımlara dokunulmaz.”
MADDE 31 – Aynı Yönetmeliğin 69 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 69 – Enstitü personeline aylık ve özlük hakları korunarak, verilecek raporda gösterilecek lüzum üzerine, kanser, verem ve akıl hastalığı gibi uzun süreli bir tedaviye ihtiyaç gösteren hastalığı hâlinde on sekiz aya kadar, diğer hastalık hâllerinde ise on iki aya kadar izin verilir.
Personelin, hastalığı sebebiyle yataklı tedavi kurumlarında yatarak gördüğü tedavi süreleri, hastalık izinlerine ait sürelerin hesabında dikkate alınır.
Bu maddede yazılı azamî süreler kadar izin verilen personelin, bu iznin sonunda işe başlayabilmesi için, iyileştiğine dair raporu (yurt dışındaki personel için mahallî usûle göre verilecek raporu) ibraz etmesi zorunludur. İzin süresinin sonunda, hastalığının devam ettiği resmî sağlık kurulu raporu ile tespit edilen personelin izni, birinci fıkrada belirtilen süreler kadar uzatılır, bu sürenin sonunda da iyileşemeyen personel hakkında 5510 sayılı Kanunun ilgili hükümleri uygulanır.
Bunlardan gerekli sağlık şartlarını yeniden kazandıkları resmî sağlık kurullarınca tespit edilen ve emeklilik hakkını elde etmemiş olanlar, yeniden göreve dönmek istemeleri hâlinde, durumlarına uygun boş kadrolara öncelikle atanırlar.
Görevi sırasında veya görevinden dolayı bir kazaya veya saldırıya uğrayan veya bir meslek hastalığına tutulan personel, iyileşinceye kadar izinli sayılır.
Ayrıca, personelin;
a) Bakmakla yükümlü olduğu ana, baba, eş ve çocuklarından birinin;
b) Bakmakla yükümlü olmamakla birlikte refakat edilmediği takdirde hayatı tehlikeye girecek ana, baba, eş ve çocuklarıyla kardeşlerinden birinin;
Ağır bir kaza geçirdiğinin veya tedavisi uzun süren bir hastalığı bulunduğunun sağlık kurulu raporuyla belgelendirilmesi hallerinde üç aya kadar refakat izni verilir. Gerektiğinde bu süre bir katına kadar uzatılır.
Yukarıdaki fıkra çerçevesinde düzenlenecek ve refakat sebebiyle izin verilmesine esas teşkil edecek sağlık kurulu raporunda; refakati gerektiren tıbbî sebepler, refakat edilmediği takdirde hayatî tehlike bulunup bulunmadığı, sürekli ve yakın bakım gerekip gerekmediği, üç ayı geçmeyecek şekilde refakat süresi ve varsa refakatçinin sahip olması gereken özel nitelikler yer alır. Gerekli görülmesi hâlinde üç aylık süre aynı koşullarda bir katına kadar uzatılır.
Aynı kişiyle ilgili olarak aynı dönemde birden fazla personel refakat izni kullanamaz.
Aynı kişi ve aynı vakaya dayalı olarak verilecek refakat izninin toplam süresi altı ayı geçemez.
İzin süresi içinde refakati gerektiren durumun ortadan kalkması hâlinde personel iznin bitmesini beklemeksizin göreve başlar.
Refakat izni kullanılırken fiili çalışmaya bağlı her türlü ödemeler hariç mali haklar ile sosyal yardımlara dokunulmaz.
Hastalık izinleri süresince Sosyal Güvenlik Kurumunca ödenen geçici iş göremezlik ödeneği ilgilinin ücretinden düşülür.”
MADDE 32 – Aynı Yönetmeliğin 70 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 70 – Personele, Genel Sekreterin teklifi, Başkanın onayı ile aşağıdaki usul ve esaslar çerçevesinde ücretsiz izin verilir.
a) Personelin bakmaya mecbur olduğu veya refakat etmediği takdirde hayatı tehlikeye girecek ana, baba, eş ve çocuklar ile kardeşlerinden birinin ağır bir kaza geçirmesi, önemli bir hastalığa tutulmuş olması veya zorunlu sebeplerin varlığı hallerinde, bu hallerin belgelendirilmesi şartıyla, personele istekleri üzerine on iki aya kadar izin verilir.
b) Doğum yapan personele, doğum sonrası analık izni süresinin bitiminden; eşi doğum yapan personele ise, doğum tarihinden itibaren istekleri üzerine yirmi dört aya kadar aylıksız izin verilir.
c) Yurtdışına kendi imkânlarıyla eğitim maksadıyla giden Enstitü personeline veya eşi kamu personeli olup yurt dışına sürekli görevle atanan veya eğitim maksadı ile yurt dışına giden Enstitü personeline görev veya öğrenim süresi içinde aylıksız izin verilir.
d) Enstitü personeline, yıllık izinde esas alınan süreler itibarıyla beş hizmet yılını tamamlamış olması ve isteği hâlinde, hizmeti boyunca ve en fazla iki defada kullanılmak üzere, toplam bir yıla kadar aylıksız izin verilebilir. Ancak, sıkıyönetim, olağanüstü hâl veya genel hayata müessir afet hâli ilan edilen bölgelere belli bir süre görev yapmak üzere zorunlu olarak sürekli görevle atananlar hakkında bu bölgelerdeki görev süreleri içinde bu fıkra hükmü uygulanmaz.
e) Üç yaşını doldurmamış bir çocuğu eşiyle birlikte veya münferit olarak evlat edinen personel ile personel olmayan eşin münferit olarak evlat edinmesi hâlinde personel olan eşlerine, çocuğun ana ve babasının rızasının kesinleştiği tarihten veya vesayet dairelerinin izin verme tarihinden itibaren, istekleri üzerine yirmi dört aya kadar aylıksız izin verilir. Evlat edinen her iki eşin personel olması durumunda bu süre, eşlerin talebi üzerine yirmi dört aylık süreyi geçmeyecek şekilde, birbirini izleyen iki bölüm hâlinde eşlere kullandırılabilir.
Aylıksız izin süresinin bitiminden önce mazereti gerektiren sebebin ortadan kalkması hâlinde, on gün içinde göreve dönülmesi zorunludur. Aylıksız izin süresinin bitiminde veya mazeret sebebinin kalkmasını izleyen on gün içinde görevine dönmeyenler çekilmiş sayılır.”
MADDE 33 – Aynı Yönetmeliğin 71 inci maddesinin ikinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir.
“f) Bölge ve il koordinatörleri, hizmet ihtiyacına göre görev alanlarındaki tüm personeli 15 iş gününe kadar görev alanlarındaki değişik birimlerde geçici olarak görevlendirebilirler. Bu görevlendirme, personelin talebi olmaksızın yılda en fazla üç kez yapılabilir.”
MADDE 34 – Aynı Yönetmeliğin 83 üncü maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Enstitünün görevleri kapsamında bilgi ve görgülerini artırmak üzere yurt içinde kurs, seminer, eğitim ve benzerlerine kısmen dahi ücretleri Enstitü tarafından karşılanarak katılanlar ile bu faaliyetler için görevlendirilenler, bir yıldan az olmamak üzere faaliyet süresinin iki katı süreyle Enstitüye mecburi hizmetle yükümlüdürler. Mecburi hizmetini bitirmeden ayrılanlar veya bir ceza sebebi ile Enstitüden çıkarılmış olanlar mecburi hizmetlerinin eksik kalan kısmı ile orantılı aylık ve yol giderleri de dâhil olmak üzere kendilerine Enstitüce yapılmış bulunan bütün masrafları iki kat olarak ödemeye mecburdurlar. Bu fıkranın uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Yönetim Kurulunca çıkarılacak bir yönerge ile belirlenir.”
MADDE 35 – Aynı Yönetmeliğin 84 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde yer alan “siciline” ibaresi “özlük dosyasına” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 36 – Aynı Yönetmeliğin 85 inci maddesinde yer alan “506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununa,” ibaresi “5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendine,” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 37 – Aynı Yönetmeliğin 86 ncı maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Hizmet Tazminatının Ödenmesi ve Zorunlu Emeklilik
Madde 86 – Aşağıdaki hallerde,
a) Sosyal Güvenlik Kurumu mevzuatına göre emeklilik hakkını kazanan ve bunu SGK'dan aldıkları belge ile doğrulayan personele,
b) İsteği halinde, muvazzaf askerlik sebebiyle görevden ayrılanlara,
c) En az 15 yıl hizmeti bulunmak şartıyla kendi isteği ile TSE'den ayrılanlara,
d) Ölüm halinde veya sağlık kurulu raporu ile belgelenen sakatlık, malûllük ve hastalık sebebi ile görevden ayrılan personele,
e) İstekleri halinde, milletvekili veya mahalli idareler seçimlerine katılmak maksadı ile ayrılanlara,
f) Herhangi bir sosyal güvenlik kurumundan (T.C. Emekli Sandığı, Bağ-Kur, Sosyal Sigortalar Kurumu ve benzeri) emekli olarak ikramiyesini alıp Enstitüde çalışırken ayrılanlara (Çalıştığı süre ile sınırlı olmak ve toplamda sosyal güvenlik kurumlarında 30 yılı geçmemek üzere),
g) Yeniden seçilemeyen veya ayrılan TSE Başkanlarına, (TSE'de geçmiş her tam hizmet yılı için Yönetim Kurulu kararına gerek kalmaksızın),
h) Disiplin cezası haricinde bir nedenle Yönetim Kurulunca işten çıkarılanlara,
ı) T.C. Emekli Sandığı Kanunu ve Sosyal Sigortalar Kanununa veya yalnız Sosyal Sigortalar Kanununa tabi olarak aynı ya da değişik kamu kurum ve kuruluşlarında geçen en az toplam 15 yıl hizmeti bulunan TSE personeline, önceki çalıştığı kurumlardan ayrılırken hangi ad altında olursa olsun aldığı tazminatın dönemi hariç olmak üzere ve TSE'de en az dört yıl hizmeti bulunmak şartıyla kamu kurum ve kuruluşlarında geçirdiği hizmet sürelerinin toplamı da dikkate alınarak,
hizmet tazminatı ödenir.
Aynı kıdem süresi için bir defadan fazla hizmet tazminatı veya ikramiye ödenmez.
Birinci fıkranın (ı) bendi gereğince hizmet tazminatı ödenen personelin bilgileri mükerrer ödemeleri engellemek için hizmet tazminatı dönemi belirtilmek suretiyle Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilir.
Yukarıda belirtilenlerin dışında TSE'den ayrılanlara hizmet tazminatı ödenmez. Ödenecek hizmet tazminatı tutarı 30 yılı geçemez. Bir yıldan az süreler için ödenecek tazminat orantılanmak suretiyle hesaplanır. Bu tazminat genel hükümlere göre belirlenen tazminat tavanını geçemez.
Enstitü personelinden kadınlarda 60, erkeklerde 65 yaşını dolduranların Enstitüyle ilişikleri kesilir.”
MADDE 38 – Aynı Yönetmeliğin 87 nci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Yurtdışına görevle veya eğitim-öğretim amacıyla gönderilen personel, 5510 sayılı Kanunun ek 4 üncü maddesi çerçevesinde sağlık yardımından faydalandırılır.”
MADDE 39 – Aynı Yönetmeliğin 98 inci maddesinin ikinci fıkrasının (d) ve (e) bentleri yürürlükten kaldırılmış ve (f) bendine “Tahakkuk” ibaresinden önce gelmek üzere “Fiilen veznedarlık görevi yapanlara, mutemetlere, ambar memurlarına,” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 40 – Aynı Yönetmeliğin 101 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “Sözleşmeli ve geçici personele” ibaresi “Sözleşmeli ve diğer personele” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 41 – Aynı Yönetmeliğin 109 uncu maddesinin birinci fıkrasının;
a) (B) bendinin sonuna aşağıdaki alt bent eklenmiş,
“m)Yetkili olmadığı halde basına veya yayın organlarına bilgi veya demeç vermek.”
b) (C) bendinin (h) ve (j) alt bentleri yürürlükten kaldırılmış,
c) (D) bendinin birinci cümlesindeki “1-5” ibaresi “1-3” olarak değiştirilmiş, aynı bendin (e) alt bendi yürürlükten kaldırılmış ve aynı bende aşağıdaki alt bentler eklenmiş,
“n) Görevi ile ilgili olarak her ne şekilde olursa olsun menfaat temin etmek,
o) Gerçeğe aykırı rapor ve belge düzenlemek,
ö) Amirlerine, maiyetindekilere, mesai arkadaşlarına ve diğer TSE personeline asılsız isnat ve iftirada bulunmak.”
ç) (E) bendine aşağıdaki alt bent eklenmiş, (k) ve (l) alt bentleri yürürlükten kaldırılmıştır.
“m) Bir yıl içerisinde toplam 20 gün mazeretsiz göreve gelmemek.”
MADDE 42 – Aynı Yönetmeliğin 110 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan “sicilden” ibaresi “özlük dosyasından” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 43 – Aynı Yönetmeliğin 111 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 111 – Geçmiş hizmetleri sırasındaki çalışmaları olumlu olan personel için verilecek cezalarda bir derece hafif olanı uygulanabilir.”
MADDE 44 – Aynı Yönetmeliğin 114 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (b) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“a) Uyarma, kınama ve aylıktan kesme cezaları disiplin amirleri ve üst disiplin amirleri tarafından verilir.
b) Kademe ilerlemesinin durdurulması cezası disiplin kurulunun kararı alındıktan sonra Genel Sekreter tarafından verilir.”
MADDE 45 – Aynı Yönetmeliğin 122 nci maddesinin başlığında yer alan “Sicilden” ibaresi “Özlük Dosyasından” şeklinde, birinci fıkrası da aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Kesinleşen disiplin cezaları personelin özlük dosyasına işlenir. İşten çıkarma cezası dışında disiplin cezası almış bulunan personel, uyarma ve kınama cezalarının uygulanmasından beş yıl ve diğer cezaların uygulanmasından on yıl sonra yazı ile başvurarak verilmiş olan disiplin cezalarının özlük dosyasından silinmesini isteyebilir. Personelin yukarıda yazılı süreler içerisindeki davranışları bu isteğini haklı kılacak nitelikte görülürse, isteğinin yerine getirilmesine Disiplin Kurulunca karar verilerek bu karar özlük dosyasına işlenir.”
MADDE 46 – Aynı Yönetmeliğin 123 üncü maddesinde geçen “başkanlığında” ibaresinden sonra gelmek üzere “Rehberlik ve Denetim Kurulu Başkanlığınca görevlendirilecek bir Başdenetçi,” ibaresi eklenmiş ve “iki ana hizmet birimi müdüründen” ibaresi “bir ana hizmet birimi grup başkanı veya müdüründen” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 47 – Aynı Yönetmeliğin 124 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 124 – Üst Disiplin Kurulu, Genel Sekreterin başkanlığında Rehberlik ve Denetim Kurulu Başkanı, disiplin kurulu başkanlığı yapmayan bir Genel Sekreter Yardımcısı, I. Hukuk Müşaviri ve İnsan Kaynakları Dairesi Başkanından oluşur.”
MADDE 48 – Aynı Yönetmeliğin 126 ncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Madde 126 – Disiplin amirleri tarafından verilen uyarma, kınama ve aylıktan kesme cezalarına karşı disiplin kuruluna, kademe ilerlemesinin durdurulması cezasına karşı üst disiplin kuruluna itiraz edilebilir.
İtirazda süre, kararın ilgiliye tebliği tarihinden itibaren yedi gündür. Süresi içinde itiraz edilmeyen disiplin cezaları kesinleşir.
İtiraz mercileri, itiraz dilekçesi ile karar ve eklerinin kendilerine intikalinden itibaren otuz gün içinde kararlarını vermek zorundadır.
İtirazın kabulü hâlinde, disiplin amirleri kararı gözden geçirerek verilen cezayı hafifletebilir veya tamamen kaldırabilirler.
Disiplin cezalarına karşı idari yargı yoluna başvurulabilir.”
MADDE 49 – Aynı Yönetmeliğin 140 ıncı maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Sözleşmeli ve Diğer Personel
Madde 140 – Sözleşmeli ve diğer personelin iş akdinde bu Yönetmeliğin hangi maddelerinin uygulanacağı açıkça belirtilmedikçe bu Yönetmelik hükümleri uygulanmaz.”
MADDE 50 – Aynı Yönetmeliğin ek 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Ek Madde 2 – Enstitüde istihdam edilen personelin ücretleri ile diğer malî hakları, 631 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 14 üncü maddesi ve anılan madde uyarınca yürürlüğe konulan mevzuat hükümleri çerçevesinde, kurum içi hiyerarşi gözetilerek Yönetim Kurulunca tespit edilir. Ayrıca, bu belirlemelerde 50. Genel Kurul kararlarında belirlenmiş olan ayni ve nakdi ödeme unsurları da dikkate alınır.
Ancak, 27/6/1989 tarihli ve 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 11 inci maddesi hükümlerine tabi çalışan Enstitü personeline, ilgili mevzuatı uyarınca ödenen her türlü maaş, aylık, ücret, ek ücret, prim, zam, tazminat, ikramiye, fazla çalışma ücreti, kar payı ve her ne ad altında olursa olsun yapılan diğer ödemeler ile sosyal hak ve yardımlar kapsamında yapılan bütün ayni ve nakdi ödemelerin bir aylık toplam net tutarı, 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 11 inci maddesi uyarınca belirlenmiş emsali personele ilgili mevzuatında kadrosuna bağlı olarak mali haklar ile sosyal hak ve yardımlar kapsamında yapılması öngörülen ödemelerin bir aylık toplam net tutarını geçmemek üzere Yönetim Kurulu tarafından belirlenir.”
MADDE 51 – Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“Geçici Madde 6 – Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce tutulmakta olan sicil dosyaları, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi izleyen beşinci yılın sonuna kadar muhafaza edilir. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce olumsuz sicil almış olan personelin itirazları ve bu itirazların sonuçlandırılması hakkında, Yönetmeliğin bu maddenin yürürlük tarihi itibarıyla değiştirilen veya yürürlükten kaldırılan sicile ilişkin hükümleri uygulanır.
Bu maddenin yayımı tarihinden önceki son altı yıllık sicil notu ortalaması doksan ve daha yukarı olanlardan bir kademe ilerlemesi uygulamasından yararlanmamış olanlar hakkında, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla değiştirilen 48 inci maddenin altıncı fıkrasının değişiklikten önceki hükmü uygulanır. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla değiştirilen 48 inci maddenin altıncı fıkrasında yer alan sekiz yıllık süre, ilk sekiz yıllık dönem için, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önceki;
a) Son beş yıllık sicil notu ortalaması doksan ve daha yukarı olanlar için üç yıl,
b) Son dört yıllık sicil notu ortalaması doksan ve daha yukarı olanlar için dört yıl,
c) Son üç yıllık sicil notu ortalaması doksan ve daha yukarı olanlar için beş yıl,
d) Son iki yıllık sicil notu ortalaması doksan ve daha yukarı olanlar için altı yıl,
e) Son sicil notu doksan ve daha yukarı olanlar için yedi yıl,
olarak uygulanır.
Bu maddenin yürürlük tarihi itibarıyla değiştirilen hükümleri gereğince, ilgililere geriye dönük olarak herhangi bir şekilde malî ve sosyal hak sağlanamaz ve hiçbir şekilde ödeme yapılmaz.”
MADDE 52 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 53 – Bu Yönetmelik hükümlerini TSE Yönetim Kurulu yürütür.