Memurlarda saatlik iznin yıllık izinden düşülmesi mümkün mü?
Memurlara saatlik izin verilebilmesi idarenin yetkisinde olup genel olarak bu iznin verildiği ancak Dönemin Devlet Personel Başkanlığı ve Danıştay kararları dikkate alındığında verilen bu iznin yıllık veya mazeret izinlerden düşülmesinin mümkün olmadığı görülmektedir.
657 sayılı Kanunda saatlik izin konusu düzenlenmemiş olup, dönemin Devlet Personel
Başkanlığı görüşleri doğrultusunda bir uygulama birliği oluşmuş diyebiliriz.
Saatlik izin, memurun yazılı başvuru yapmasına gerek olmadan talebi üzerine kurumunun takdirine bağlı olarak örneğin 1 saat, 3 saat vb. ölçülerde öğleden önce ya da öğleden sonrayı kapsayacak şekilde hatta ve hatta işinin uzamasına bağlı olarak tüm mesai saatini kapsayacak şekilde kullandırılabilecek bir izindir.
Saatlik izin için saatlik izin formu veya saatlik izin fişi adı altında bir belge düzenlenmesi zorunlu olmamakla beraber uygulama kurumdan kuruma takdir yetkilerine bağlı olarak değişkenlik gösterebilecektir.
Kurumlarca verilen saatlik izinler yıllık izinden düşülemeyeceği gibi mazeret izninden de düşülemez.
Dönemin Devlet Personel Başkanlığı'nın vermiş olduğu 18.01.2008 tarihli ve 304 sayılı görüş yazısında; yıllık izinlerin saatlik izne çevrilerek kullandırılabilmesine ilişkin bir düzenlemeye 657 sayılı Kanunda yer verilmemiştir denilerek saatlik olarak kullanılan/kullandırılan izinlerin yıllık izne çevrilmesine bir nevi imkan tanınmamıştır.
Yine bir başka görüş yazısında (DPB-02.09.2014/4645); kurum içi uygulamalar sonucu ortaya çıkan ve saatlik izin olarak anılan konuda ise herhangi bir yasal düzenleme bulunmadığından gün içinde verilen bu tür izinlerin toplanarak her bir güne isabet eden kısmının yıllık izinden veya mazeret izninden düşülmesinin hukuka uygun olmayacağı mütalaa edildiği belirtilmiştir.
Danıştay Beşinci Dairesinin bir kararında (T:10.09.2014, E:2014/3557); izin kullanılabilecek hallerin Kanunda belirtilmiş olduğu, saatlik izin düzenlemesinin sadece süt izni kullanımında söz konusu olduğu, hangi izinlerin diğer izinlerden düşülebileceğinin açıkça belirtilmiş olduğu, memurlara tanınan bir hak olmayan saatlik iznin toplanarak yıllık izinde düşülebilmesine imkan tanıyan bir düzenlemenin bulunmadığı, Kanunda yıllık izinden düşülebilecek sürelerin tahdidi biçimde sayılmış olması karşısında alt derece bir düzenleme olan Genelge ile yıllık izinden düşülebilecek sürelerin genişletilerek saatlik iznin de bu sürelere eklenebilmesine, normlar hiyerarşisi kuralı uyarınca hukuken imkan bulunmadığından dava konusu düzenlemede hukuka uyarlık görülmediği, davacının yürütmenin durdurulması isteminin kabulüne ve durdurulmasına karar verildiği şeklinde hüküm kurulmuştur.
Bu karar yanında, Danıştay Onikinci Dairesinin temyize konu 12.03.2019 tarih ve E.2018/4539, K.2019/1783 sayılı kararı aynı gerekçelerle Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu tarafından (T.22.10.2020, E.2019/2847, K.2020/1945) onanmıştır.