Yemek ücreti sorununu Maliye başlattı, Maliye sona erdirdi
Maliye Bakanlığı 11 Mart 2009 tarihinde tüm bakanlıklara, valiliklere ve rektörlüklere gönderdiği yazıda, yataklı tedavi kurumlarında görev yapan personele ücretsiz yemek yardımı yapılmayacağını belirtmişti. Bu karar sonrasında çok büyük bir tepki oluştu. Açılan davalar ve yapılan eylemler sonrasında, bugün itibariyle, bir yıl önceki duruma dönüldü. Yemek ücreti konusu, bürokratların almış oldukları kararların ne tür bir siyasi sorun yaratacağını öngörememeleri konusunda her zaman hatırlanacak örneklerden birisi olacaktır.
SORUNU MALİYE BAKANLIĞI BÜMKO BÜROKRATLARI BAŞLATTI
11 Mart 2009 tarihinde Maliye Bakanlığı BÜMKO Genel Müdürlüğü tüm illere bir yazı göndererek, yataklı tedavi kurumlarındaki ücretsiz yemek yardımı uygulamasının yanlış olduğunu bildirdi.
Binlerce sağlık personelini yakından ilgilendiren bu konu, o günden itibaren büyük bir sorun oluşturdu. Tıpkı doğalgaza Kasım ayında yapılan zam gibi...
Bu karar sonrasında sendikalar tarafından onlarca eylem düzenlendi, davalar açıldı ve basın açıklamaları yapıldı. Yapılan tüm eylemlere memurlar.net olarak yer vermeye çalıştık. Zira, hukuken doğru olsa da, idari bir kararla, memurların aleyhine bir işlem yapılması uygun değildi.
ÇÖZÜM İÇİN İLK GİRİŞİM YİNE MALİYE'DEN
Bu tepkiler sonrasında, çözümü başlatan kurum yine Maliye Bakanlığı oldu. Maliye Bakanlığı, Devlet Personel Başkanlığına başvurarak "Devlet Memurları Yiyecek Yardımı Yönetmeliğinde" değişiklik yapılmasını istedi. Devlet Personel Başkanlığı da gerekli teknik düzenlemeleri yaparak kararname taslağını Başbakanlığa gönderdi. Bakanlar Kurulu üyelerinin imzası ve Cumhurbaşkanı Gül'ün onayı sonrasında düzenleme 28 Nisan 2009 tarihi itibariyle yürürlüğe girdi. Düzenlemenin yürürlük maddesine göre, uygulama 1/1/2008 tarihinden geçerli olmak üzere yürürlüğe konulmuştur.
SORUNLARA YAKLAŞIMDA SORUN VAR
Yukarıda anlatmış olduğumuz süreç; eylemler, basın açıklamaları, davalar ile birlikte düşünüldüğünde; Maliye Bakanlığı Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlüğünün sorun çözme, varolan sorunlara yaklaşım ve çözüm üretme tekniklerinin sorgulanması gerektiğini göstermektedir.
Bu şekilde bir çözüm üretme yöntemi, bir yöntem değil, bilakis sorunların ana kaynağıdır. Maliye Bakanlığı bürokratları, binlerce kişiyi ilgilendiren bir konuda hemen mevzuat bağlamında bir değerlendirme yapmak yerine, mevzuattaki sorunu bugünkü şekliyle aşmaya çalışmış olsaydı, hem memur tarafında hem de yönetim tarafında bu derece büyük bir enerji tüketilmesinin önüne geçmiş olacaktı. Bakan danışmanlarının rolünün esas burada ortaya çıkması gerekirdi. Ancak tüm bakanlıklarda olduğu gibi Maliye Bakanlığında da, bakan danışmanları esas meşguliyetleri ile ilgilenmediğinden 1 yıl heba edilmiştir.
Gelmiş olduğumuz noktanın tüm bürokrasiye örnek olmasını umut ediyoruz.